woensdag 1 juni 2011

Verhuisesque taferelen

Nog 1 maand en dan gaan we verhuizen! Ja, dat zeg ik nu wel zo juichend, en ik lijk ook heus heel kalm enzo, maar dat is nu eenmaal hoe ik ben, kalm en alles onder controle ja RAAAAHHHHGGGGHHH, handig hoor, als je zo in balans bent als ik HEEEEEEELPPPP.
Het schiet waarlijk erg op met Huis2. De vloer ligt erin en ik zeg, de hele wereld zou van walnotenhout moeten zijn, daar zou het van opknappen. De keuken wordt moooi, ik kan niet wachten om etentjes te gaan geven zodat iedereen aan de tafel kan zitten in de open keuken en dat ik dan allerlei culinaire toestanden op tafel zet die er heel mooi uitzien en heel erg lekker zijn en ik word daar dan heel bekend mee, dat ik echt een heel goede gastvrouw ben die echt heel goed kan koken. (Houdt u allemaal van macaroni?)
Gisteren kwam Echtgenoot bloedend thuis, met een duim die er niet meer echt als een duim uitzag, toen hij het verband eraf haalde, en deed heel olijk ook de mededeling dat een stuk van de vloer er weer uit moet, vanwege omdat er een 'vering' inzit. En dan slaat de schrik mij niet om het hart hoor, neenee. Niet om het bloed uit de duimachtige, niet omdat de vloer die er net zo mooi strak inligt, er weer uit moet en ook niet om het idee dat er nu geeneen trap meer in het huis ligt, omdat er vrijdag 2 nieuwe trappen inkomen en dat Echtgenoot nu op wiebelige ladders zich van verdieping naar verdieping verplaatst.
Ook ben ik echt heel rustig onder het idee dat ik de boel moet gaan inpakken. Zelfs zoo rustig, dat ik vind dat ik eerst heel goed moet nadenken hoe ik alles moet gaan aanpakken, alvorens te gaan inpakken.

Het goede nieuws is, dat Echtgenoot met het blijde nieuws kwam, dat hij behang heeft besteld. Verwachtingsvol keek ik hem aan, een klein beetje angstig ook, want wat dat betreft is Echtgenoot soms net een lama, spuugt ie, of spuugt ie niet? (Ja ik ben echt heel goed in vergelijkingen, dat hoor ik wel vaker)
Maar het bleek oprecht goed nieuws te zijn. Het is het behang, wat ik zo graag wilde, grijs met vogeltjes, zo mooi, zo hip, zo leuk en zo sfeervol, voor in de woonkamer. En omdat ik vind dat je altijd naar de positieve kant van het leev'n moet kijk'n, denk ik nu dus steeds aan het mooie behang en verder aan weinig anders.
(...)

En oh ja, ik denk ook een beetje aan nieuwe schoenen, wijn en haarverf. Gewoon om de sfeer er goed in te houden. Want ik heb zo het idee dat de komende weken een beetje druk zullen zijn en dat het uiterste gevraagd gaat worden van Echtgenoot en mijzelve, in het kader van samenwerking, slaap, stress en allerlei verhuisesque toestanden. Misschien is het het beste als ik er even een weekje tussenuit ga. Gewoon, om even op te laden. Vanavond maar even overleggen. Ik denk dat Echtgenoot daar best goed op zal reageren, dat idee.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten