zaterdag 16 juli 2011

Vuilnismannen en De Blauwe Bak

Toen Zoon2 vanmorgen om 04.45 zijn vrolijke opwachting maakte in de echtelijke sponde, was ik toch zoo blij met hem nee ja. Maar dat terzijde. En ik lag er ook al zo lekker laat bijtijds in. Met zes bier versnaperingen achter mijn kiezen.
Maar daar gaat het nu niet over hoor. Ik wil het even hebben over de vuilnismannen hier in Het Dorp. Het lijkt hier soms een andere wereld. Als ik door het winkelstraatje loop heb ik het gevoel dat ik hier niet helemaal thuishoor, alleen al omdat ik geen trui om mijn schouders heb gedrapeerd, een witte kuitbroek draag en ik rij immers op dn bakfiets en niet in een enorme auto. Ja, dat klinkt allemaal een beetje vooroordelerig en standaard typerend en ook heel open-deurig enzo. En zo bedoel ik het ook.
De meisjes achter de kassa bij de albert heijn zijn best wel vriendelijk, maar ik was danig teleurgesteld toen ik van de week mooi geen bonus-korting kreeg omdat ik mijn bonuskaart toevallig niet bij me had. Twee flessen wijn voor 6 euro in plaats van 9 euro. Koopje. Ik ben gewend dat er bij de kassa een kaart ligt die dan gescand wordt, heel klantvrindelijk en al. Mooi niet dus hier. Dus u snapt dat ik dn bonuskaart voortaan angstvallig op mijn hart draag.
Bij de winkel waar ik binnenging omdat die er zowaar leuk en niet idioot duur uitzag (was misvatting. Ik koop meestal geen schoenen van 450 euro), vond men het heel niet Schattig hoe Zoon2 de boel bij elkaar brulde en rozijnen door het pand strooide. En bij het kinderdagverblijf word ik reeds argwanend bekeken omdat ik in de ochtend niet uitgebreid blijf hangen met koffie, maar in plaats daarvan in de stromende regen als een dolle naar mijn werk fiets. Zijn ze niet gewend hier, krijg ik de indruk.

Maar dan de vuilnismannen.

Vorige week hadden wij nogal veel vuilnis. Net verhuisd enzo he, dan heb je nog wat rommel her en der, en zo hadden wij een zak of wat mèèr dan in de Grijze Bak paste (ook wat nieuws voor ons, maar niet slecht, niet slecht). Wat wel gek is, is dat wij nu drie bakken hebben, een groene voor het tuinafval enzo, die we nog zeer gaan gebruiken aangezien we dusdanig omringd zijn met groen en bomen en struiken dat we bijkans de weg naar de voordeur niet meer kunnen bewandelen, een grijze bak dus voor de vuilniszakken gewoon, maar daar passen er echt maar drie in. En ik weet niet, maar dat gooien wij wekelijks al weg aan luiers, laat staan de rest van ons vullis. En, een blauwe bak voor het papier. En die is gròòt! Raar groot in verhouding met de grijze bak. En nu is papier-scheiden al een klein beetje nieuw voor mij, sinds ik niet meer bij mijn ouders woon, maar ik moet er nu dus dagelijks bij stil staan om eierdozen, pizzadozen en diverse kartonnen verpakkingen plat te stampen en apart in de blauwe bak te gooien, en die bak komt echt niet snel vol hoor. Vooral ook omdat ik natuurlijk vaak vergeet om eraan te denken dàt we een papierbak hebben en vervolgens maar weer eens een stapel karton in de gewone vuilnisbak sta te proppen. En ja, die ga ik er dan niet weer uitvissen, onder het drek van koffie, poepluiers en spaghettizut.
Anyway. Vorige week dus. Zette ik de grijze bak buiten. En de blauwe bak. Waar nog geen snipper papier in zat, maar die wel vol zat met alle vuiliszakken die niet meer in de grijze bak pasten. En ik stond net buiten, toen de vuilniswagen aankwam. Mijn moeder heeft mij altijd geleerd, om vriendelijk te doen tegen vuilnismannen, glazenwassers, riool-maak-mensen, bouwvakkerts, etc, want dat zijn nuttige mensen en die wil je niet tegen je hebben. Dus ik zette mijn vriendelijke gezicht op (ja, die heb ik) en riep gezellig van Goedemorgen en Hallooo en keek toe hoe zij mijn grijze bak leegden in hun wagen.
En doorreden.
Zonder de blauwe bak die uitpuilde.
Hm.
Ik rende er dus als een gazelle natuurlijk achteraan en riep iets van 'meneer, meneeeheeer, u vergeet wat' en toen volgde de volgende conversatie. Waarbij het van belang is dat u een vriendelijke stem hoort, met een licht wanhopige ondertoon maar desondanks een open blik in de ogen, heel niet bevooroordeeld en slechts nog moe van de verhuizing (Ik) en een mannenstem met een fikse aardappel in de keel en een licht arrogante blik in de ogen, alsmede een waarlijk schone outfit, en nette schoenen (De Vuilnisman).
Ik: Meneer, u vergeet wat.
VM: Hmm?
Ik: U leegt net mijn grijze bak, maar er staat nog een bak.
VM: Njah, een blauwe.
Ik: Ja, maar wel met vuilniszakken erin.
VM: Ja, maar het is een blauwe.
Ik: Ja, maar wel met vuilniszakken erin.
VM: Een blauwe nemen wij niet mee
Ik: Jamaar, er zit geen papier in, maar gewoon vuilnis.
VM: Tja, maar toch leeg ik die niet hoor.
Ik: Dat zag ik ja, maar daarom vraag ik het even, omdat u misschien niet wist, dat er geen papier in zat, maar gewoon vuihuilnis.
VM: Ik mag de blauwe bak niet legen.
Ik: Jamaarjamaar, het is dezèlfde bak als de grijze, maar dan blauw. Ik ben net verhuisd. Heb veel vuilnis. Past niet in grijze bak.
VM: Mevrouw, dat mag niet.
Ik: VAN WIE NIEIEIIEEIIIT? Uche. Eh, hoe bedoelt u?
VM: Dat mag niet van mijn baas.
Ik: WAAAAROM NIET???? Uche. Eh, waarom niet?
VM: Omdat de bak blauw is.
Ik: ....
Ik: Jamaar. Wat boeit dat nou?
VM: Zo zijn de regels mevrouw.
Ik: Nou. Lekker achterlijk.
VM: Dag mevrouw.
Ik: gloeiendegloeiendestelletjeidiotenachterlijken Ndag.

En zo zag Echtgenoot zich genoodzaakt om in de donk're avond ons overtollig vuilnis in een bak hier tegenover te gooien, wat Ten Strengste Verboden is omdat het niet ònze bak is. Hopelijk heeft niemand het gezien, want dan kan ik het hier helemaal wel vergeten natuurlijk.

1 opmerking:

  1. Je moet het ook niet ingewikkeld maken he - elke kleur bak heeft zijn eigen ophaaldag en geloof me, als er tegen dan nog vuilnis in de blauwe bak zit, krijg je het weer aan de stok met de vuilnisman :p succes ;-)

    BeantwoordenVerwijderen