maandag 27 mei 2013

Poep in bed, bloed tegen de muren.

Bijna zestig euro haalden wij op zeg, met onze rommelmarktactiviteit. Heul niet sleeecht. En het was ook nog eens heel gezellig, vooral in de vroege ochtend, terwijl ik samen met Zoon1 in onze kraam zat, op stoeltjes, met dikke vesten aan, ik met koffie uit mijn thermoskan, waar ik zeer kampeerachtig-blij van werd, en de eerste klanten langskwamen. Terwijl Echtgenoot nog rondliep, en ik een aantal dingen verkocht voor schappelijke prijzen, vond ik zelf, stond hij me hoofdschuddend aan te kijken. Wat? Vroeg ik. Het bleek dat hij vond dat mijn zakelijkheid mij danig in de steek liet daar op straat op ons kleedje. Veel meer, kon ik vragen. Voor de twee potten die ik zojuist voor een paar euro had verkocht. 'Die waren duur hoor, nieuw'. Was zijn argument. 'Ze staan al twee jaar in de rommelkamer en ik vind ze niet leuk meer'. Was de mijne. Wij hebben een harmonieus huwelijk ja.
En zo rommelden wij weer wat aan. Zoon1 verkocht divers babyspeelgoed, ik verkocht een rok die ik niet meer draag, een karretje waar beide Zoons nog mee hebben leren lopen, een aantal nogal lelijke schoenen, oude spelletjes en Zoon nog wat lawaaierig speelgoed.
Einde dag ruimden we op, tevree met de omzet en de gezelligheid en gingen nog wat spelletjes doen, op de markt. Hond1 had de hele dag zoet op zijn kleedje gelegen en ik heb hem met mijn leven moeten beschermen zeg, want iedereen wilde hem kopen. Haha, zei ik. Echt niet.
Kortom, 'ne goede dag. Behalve dan dat Zoon2 tijdens zijn gymles een smakker had gemaakt en met een dikke bloederige stukkende onderlip rondliep.
Ik had wel 's avonds laat nog steeds koude voeten, maar daar schonk ik een wijntje voor in.
En niemand vond mijn rode panty leuk, die ik aan had. Echt raar. Hij kleurde juist zo alleraardigst bij mijn gouden schoenen en mintgroene nagellak, als je het mij vraagt.

Maar dan gisteren. Toen poepte Hond1 in ons bed. Serieus waar. Hij had de nacht bij ons mogen doorbrengen, wegens verregaande schattigheid de avond ervoor en terwijl wij heerlijk sliepen, legde hij aan het voeteneind een fikse drol, die hij uitsmeerde over mijn mooie witte sprei. Tegen de Zoons vertelde ik dat pappa in bed had gepoept, waar vooral Zoon1 drie uur later nog steeds om lachte.

In de middag kreeg Zoon2 een driftbui, stampte de trap op en viel er halverwege weer af, naar beneden. En het bloed zat tegen de muren en in mijn haar, serieus. AARGHHHH ECHTGENOOOOOOOT gilde ik nogal hard. Zodat hij naar beneden kwam gedenderd, waarna ik hem weer terugstuurde om doeken en lappen om het bloed te stelpen. Ik kreeg even een harstilstand omdat ik werkelijk niet kon zien waar het bloed vandaan kwam, omdat het echt overal zat, maar het bleek slechts een enorme bloedneus te zijn.
Terwijl ik hem troostte en schoonmaakte, zat ik nogal onhandig op de grond, en ging door mijn rug.
Zodat ik op handen en voeten de trap weer op moest en niks meer kon. Een half uur voordat Zoon1 naar het zwembad moest om te proefzwemmen voor zijn diploma volgende week. Ik slikte rap een handjevol pijnstillers en hinkend aan de arm van Echtgenoot togen wij naar het zwembad. Waar wij natuurlijk weer eens enorm opvielen door de bloederige verschijning van Zoon2 en ik die scheeflopend liep te kermen. Het zal eens niet zo zijn. Wij zijn meestal niet van die onopvallende mensen die je over het hoofd ziet.

Uiteindelijk kwam alles goed, zwom Zoon1 zeer goed en kreeg applaus ook nog en haalden wij patat, om de dag deugdelijk af te sluiten.
Ik was zo moe, dat ik niet eens meer wijn wilde, die avond. Kun je nagaan.

4 opmerkingen: