Jan en Annie.

Ik zit net zeg. Vandaag was een uitermate plezierige dag, waarop ik voor mijzelve een vest gekocht, in een tweedehandswinkel, die eigenlijk 14 euro kostte, maar ik zag er een gat in, en deed daar toen zo'n beetje beschaamd moeilijk over en toen kreeg ik het voor een tientje. Ha. Tróts dat ik dan ben. En nog meer daarna omdat ik eigenhandig, zonder mijn moeder in te schakelen, het gat maakte en nu zie je er niks meer van. Hotsa, liep ik de rest van de dag heel blijde in mijn vest rond.
Ook kocht ik een borduurwerkje, van een vogeltje op een takje, in een uilig lijstje, waar ik verrukt mee ben he. Heb het pontificaal in de huiskamer gehangen, want dat doe ik dan en uiteindelijk wennen de mannen er wel aan. Dat gold ook voor mijn bloemetjesbehang en mijn huilende zigeunerkind-in-lijst.

In de winkel was Zoon2 mee, waar ik het eerst niet mee eens was, want ik wilde nu wel eens een keer zélf aan het winkelen, zonder weer een of andere Zoon in mijn kielzog, maar hij weigerde mee te gaan met Echtgenoot die boodschappen ging doen, dus ik hees hem maar in de fiets en we gingen, wat natuurlijk gewoon heel gezellig was. In de winkel verkondigde Zoon2 eerst aan allerhande mensen zijn naam, en daarna zijn ándere naam.
Want dat is weer wat nieuws.
Hij heet Jan. Immers.
Maar hij heet ook soms Annie. Zijn zelfbedachte meisjesnaam, voor als hij 'een meisje is'. Zodoende.
Ik ga altijd graag met dat soort dingen mee, en vraag ook verder niet om opheldering, lak alleen zijn nageltjes in de gewenste kleur en verontschuldig me oprecht bij het kind, als ik hem bij ongeluk bij zijn jongensnaam noem, terwijl hij net een meisje was.

De mevrouw van de winkel trok echter haar wenkbrauwen op bij zijn mededeling en ik lachte dus maar even overdreven hard en zei iets van 'ja HAHAHAHAHA grappig he, het is zo'n leuk jongetje' Waarop ik direct tot de orde werd geroepen door Zoon2 die net op dat moment dus weer Dochter1 was.
Welnu, verwarring alom daar in de zaak zeg. Er werd iemand bijgeroepen. En die moest het ook aanhoren. En toen kreeg ik het bericht dat het 'allemaal wel over gaat'. Nu, daar zit ik niet op te wachten zeg. Dus ik zei dat, dat ik hoopte van niet hoor.
Waarop Zoon2 nog wat olie op het vuur gooide door te melden dat hij later prinses wordt.

Brullend ging ik weer op de fiets zeg.

En vanmiddag raakten wij Hond1 kwijt, die naar de manege op de hoek rende en alle paarden de stuipen op het lijf joeg. Toen we hem na drie kwartier eindelijk te pakken hadden, liep ik nahijgend met hem aan de riem, en toen ging de riem los. En rende hij weer weg. Toen ging ik schelden zeg. Ik denk wel dat ze het ook in het andere Dorp hebben gehoord. En dat de buurvrouw nu helemaal wat van me vindt. Maar alla, ik moest het even kwijt. Vervolgens sleepte ik Echtgenoot, Hond en Zonen mee naar Heemstede, waar ik kratjes kocht om zelf een balkon-kast-dinges van te maken. Jawel.
En kreeg een enorm ijsje van Echtgenoot.

En zo was dat weer dat. En het weekend moet feitelijk nog beginnen.