Het Gezinsboek 2.0

Ik heb al eens eerder verteld over mijn liefde voor oude boeken, en dan bij voorkeur oude meisjesboeken, waar iedereen immer braaf in het leven staat, het ergste woord dat ooit gezegd wordt 'verdorie' is, waar dan rustig grote lijfstraffen op staan Zoon2 zei vanmorgen: 'oh Jezus' toen zijn schoentje in de fiets bleef haken en hij op zijn sokje in de regen stond en waar de hoofpersonen van het boek verloofd raken na een aaitje over de wang terwijl ze elkaars kin bewonderen.

En, mijn hèle grote liefde voor 'Het Nederlandsch Gezinsboek'. Ik had twee exemplaren, en nu sinds vanmorgen drie, omdat mijn moeder er ook nog eentje bleek te hebben die ik gekregen heb. Het is zeker niet overdreven om drie dezelfde boeken te hebben, omdat ze allemaal een andere druk zijn, uit een ander jaar. En het verschil kan grootsch zijn. In mijn nieuwste exemplaar, waarin ik net vol verrukking zat te lezen, kwam ik bij het hoofdstuk 'Onze woning' en dat kan ik u niet onthouden.

(note: dit boek was dus bedoeld voor diegenen die zo gelukkig waren in het huuwelijk te treeden met hullie teerbeminden, en zij kregen bij aanvang van het gezamenlijk huishouden dit boek uitgereikt, of wellicht aangeboden door de burgemeester ofzo, stel ik me zo voor)Dit boek komt uit 1941. En ZO lang geleden is dat nu ook weer niet. Maar luistert:
En ik citeer:

'Voor ons allen geldt:"Tracht van Uw leefomgeving te maken wat er van te maken is! En dan is er nog een tweede uitgangspunt: "Laat Uw huis vòòr Uw persoonlijkheid getuigen".(...) Het moet u niet onverschillig zijn, hoe uw huis er uit ziet, waar uw kinderen leven en u uw vrienden ontvangt.(...) Mode in woninginrichting is uit den booze. Modebegrippen te volgen bij voorwerpen die bij velen van u nooit meer te vervangen zijn, is beslist ongewenscht. Hier moet uw innerlijk een woordje meespreken.'

Ja, dit is al fraai natuurlijk.
Verder wordt het nog wat geleuterd over dat er 'een cocosmat en niets anders dient te liggen in het voorportaal, een traploper waarop modder niet al teveel opvalt, tegels tot 20 cm. boven de trapleuning en loopers op de trap die het roedenpoetsen tot het verleden laat behoren'.

Oh, heerlijk he.

Dan schijnt er een Kleurentheorie te bestaan van Professor Ostwald, ik denk dat dat wel echt een lachebekje van een man was, want wederom wordt benadrukt dat mode en huisinrichting nooit, nee nòòit samen kunnen gaan, maar mocht je nu toch in de problemen geraken doordat je als man en vrouw niet kunt kiezen welke kleur je je portaaltje wilt verven, dan kun je beter voor 'licht' gaan, volgens deze meneer.
Ja, een hele steun en toeverlaat, meneer Ostwald.
Een eenvoudig touwweefsel zou u hier op de grond kunnen leggen, vertelt het boek.
Op de slaapkamer, waar hopelijk 'verkwikkend zonlicht' naar binnenkomt, leggen wij liefst effen linoleum of, als het echt niet anders kan, houtnerf.
Dit omdat wij " het nachtstempel van ons af wisschen met een kom water".
Jawel.
En, heel belangrijk: mocht je nu de slaapkamer willen decoreren; doe dit dan met siersels of taferelen, waaruit het levensweelde-gevoel tot ons komt. Bijvoorbeeld een plaat van bloeiende heide.

Ohhhh ik kan uren doorgaan.

-Aan de bank in de woonkamer hangen wij het naaigerei van moeder.
-De omgeving waar moeder leeft, is haar domein. Toe maar!
-En meisjes blijken veel meer gesteld te zijn op een cretonnen gordijntje dan jongens.
-Het is leuk om kleine kinderen wat timmergereedschap te geven om zich te vermaken. (ik zie Zoon2 al..arghh).

Het is leuk dat ik dat nu net zat te lezen, aangezien wij gisteren in Ikea waren. In het kader zeg maar van mijn vrees'lijke ondeugd om mode met de inrichting van mijn huis te combineren. Aii.

Zoon1+2 vinden het altijd nogal leuk om naar Ikea te gaan, omdat ze als een dolle kunnen rondrennen (Zoon2) en omdat er via een plattegrond een complete route te lopen is (Zoon1).
Ik schafte mij een nieuw lampje voor de slaapkamer aan, omdat Z2 die aan de barrels had gegooid (en daarna zei: ooh mamma, jij hebt stukgemaakt!)(en ik lag met een kater in bed en wist eigenlijk niet zeker wat er gebeurd was) (maar gelukkig wist Echtgenoot dat het Z2 was.)(oef)

En ook nog een nieuw matje voor in de badkamer, omdat de winter reeds weer begonnen lijkt te zijn en mijn voetjes zo koud waren.
Verder kocht ik een heul leuke nieuwe dekbedovertrekset met rozen en alles, alleen toen ik de boel aan het opmaken was, bleek ik de verkeerde maten te hebben gekocht. Tssk, hoezo zijn er zoveel verschillende maten dan? Ik probeerde alles nog zo een beetje te verdoezelen voor Echtgenoot, maar die had vrij rap in de gaten dat het dekbed zeg maar compleet verdween in de hoes en wij half onder een lege hoes liggen.
Dus.
Persoonlijk vind ik dat je daar niet over moet zeuren. In het grote geheel der dingen.

Want, zo zal ik Echtgenoot vanavond aan de dis vertellen; het is toevallig mijn domein. Met de geschiedenis moet je niet sollen, zeg ik altijd maar.
En nu even wat spijkers en een hamer voor Zoon2 halen.