maandag 18 april 2011

bemoeizucht, de apotheek en een opa

Net als bij de supermarkt, kom ik ook nogal vaak bij de apotheek. Dat is een vrij logisch vervolg van mijn net zo frequente bezoeken aan de huisarts, waar ik me zo vaak naar toe begeef met De Zonen, dat zelfs de buren van de huisarts mij gedag zeggen. En andere wachtkamer-mensen. Laatst had ik zo'n gezellig gesprek met een meneer dat ik bijna een afspraak voor een vervolg had gemaakt voor 3 dagen later. Omdat ik zeker wist dat ik er dan ook weer zou zijn, en hij ook, want ik was inmiddels op de hoogte van zijn medische situatie en die vereiste, in mijn bescheiden mening, een vervolgafspraak.

Anywho, de apotheek. Ik ga niet naar degene die bij mij om de hoek zit, want die vind ik irritant. Want, het is boeiend hoeveel overeenkomsten sommige supermarkten en apotheken hebben trouwens, daar is altijd alles op. En moet het besteld worden. En daar houd ik niet van. Als ik wil genezen, wil ik dat nu, en niet morgen. Beetje op die manier.
En daarom ga ik naar de apotheek in de buurt van mijn ouders. Daar fiets ik toch langs, als ik Zoon1 naar school breng en er werken vriendelijke types. Het is wel een enorm buurt-dorps-ons-kent-ons apotheekje, en het zou best kunnen dat een paar jaar geleden, vage kennissen van mijn ouders eerder wisten van de komst van een kleinkind, dan mijn ouders zelf, omdat ik daar een zwangerschapstest kocht, terwijl net de moeder van een vroeger vriendinnetje van mijn zusje ofzo, daar ook stond te wachten op haar aambeiencreme.

Vanmorgen was ik weer aldaar, om mijn pil te halen. En kreeg ik een mooi lesje Bemoeizucht. Allereerst was er een mevrouw, die zich hardop afvroeg waarom Zoon2 geen schoenen aanhad.
Nadat ik hier natuurlijk geen antwoord op gaf, kwam er een meneer binnen die zich aan Zoon2 voorstelde als 'opa'. Nu was deze meneer overduidelijk niet mijn vader, en ook al zie ik mijn schone vader niet dagelijks, ik zou hem toch wel herkennen hoor, als ik hem tegenkwam. Ietwat verontrust keek ik dus deze wildvreemde man aan, maar hij zag er vrij onschuldig uit, en bovendien leek Zoon2 er geen probleem mee te hebben om gratis en voor niks een Opa3 te leren kennen, dus ik vond niet dat ik er een punt van moest maken.
Zoon1 werd ondertussend woedend dat de bekertjes van de waterdrinkmasjien op waren, en terwijl ik hem tot bedaren bracht, heel kalm enzo 'als je nu je mond niet houdt dan zal je gdvvrrrr de hele dag geen tv meer kijken', probeerde ik het meiske achter de toonbank duidelijk te maken dat ik mijn pil wilde hebben. De mevrouw die eerder zich bemoeide met afwezigheid van schoenen, was nu met Zoon2 aan het converseren over ' pappa die zeker aan het werk is ' . Ik wilde bijna in tranen uitbarsten en vertellen over pappa, die in de gevangenis in Peru zit en over de 3 bloedjes van kinderen die ik nog thuis had zitten, òòk zonder schoenen, maar bedacht me net op tijd, in het kader van het dorps-gebeuren.
Terwijl ik aan het afrekenen was, vond ik het al bijzonder rustig in mijn kielzog en toen ik me omdraaide, bleek dat Zoon2 inmiddels op schoot zat bij Opa3, dat Zoon1 een folder over geslachtsziekten aan het lezen was en dat de mevrouw naar mijn bakfiets buiten stond te kijken en ongevraagd de toelichting gaf, dat dat de reden was van de schoenloosheid van Zoon2. Ik snapte het allemaal ook niet meer zo goed, maar keek kennelijk lichtelijk wanhopig, want het meiske achter de toonbank vond het nodig om mij Heel Duidelijk toe te fluisteren, dat de pil, niet zo goed samen ging met mijn antibiotica kuur. En dat is nu ook weer een reden waarom ik juist naar die apotheek ga. Want bedoelde ze het professioneel, dan heeft ze duidelijk kennis van zaken, maar het kan ook zijn, dat ze heel duidelijk aan mij zag, dat ik niet bepaald zit te wachten op Zoon3 (en bijkomende onbekende opa's)en dat waardeer ik bijzonder.

2 opmerkingen:

  1. Het klinkt echt als een Hessel gezellige tent!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haha, ja lachen gieren brullen daar! In Haarlem is altijd wat te doen, zeg maar.

    BeantwoordenVerwijderen