Huwelijk

Over precies 1 week zijn wij vier jaar getrouwd, Echtgenoot en ik. Wij zijn lekker bezig hoor. Wij kochten zo eens een paar huizen, in die jaren. Wij kregen nog maar dr eens een Zoon. En maakten maar een klein beetje ruzie.
Qua huis gingen wij van groot naar kleiner en straks weer naar groter. Zoon1 zit inmiddels op school. Zoon2 slaapt af en toe. Stijgende lijnen, stijgende lijnen.
Maar dan? Van de week zat ik met Zuske op ons werk koffie te drinken en hadden wij een boeiend gesprek over zulks. De Dingen In Het Leven. Ik klaagde zo een beetje dat ik bijna 32 weer 30 word, over ruim een maand, en wat te doen? Wat daarna? Wat moet ik potdorie nou toch aanvangen, voordat mijn leven eens gaat beginnen? Wanneer begint het dan allemaal? En helhorrorhel, kwam wij tot conclusie; ik zit er middenin. Middenin ja. En had het bijna niet in de gaten. Schokkende bij-conclusie was nog; ik ben nu op leeftijd, dat ik me herinner dat mijn ouders mijn leeftijd hadden. Snapt u deez' duidelijke uitleg?
Dus tenzij ik nu grootse en meeslepende plannen ga maken voor een dergelijk leven, is dit het dan wel zo'n beetje. Met grotemensenhuis en Z1+2, met Echtgenoot en werk en natuurlijk alle fabulous vriendinnen.
Want wij blijven niet aan de gang, met verhuizen. Zoon3 gaat er niet komen. Een andere Echtgenoot ook niet, (best leuk, mijnese) ander werk misschien wel een keer, maar nu nog niet.
En zit trouwens helegaar niet te wachten op groots en meeslepend leven.

Zoon1 heeft verfrissende filosofische gedachten over zulke zaken des levens. Heeft immers alle 4 de huwelijksjaren van dichtbij meegemaakt.

' Ik hoef geen nagellak op mijn tenen. Ik heb al erg leuke teentjes van mezelf '
Aldus Zoon1.

En ik vind, dat is iets om over na te denken. Kers op taart enzo. Heb ik al. Dus.
Nu alleen nog even rijk en beroemd worden.