Zo'n weekend was dit niet.
Haha.
Jawel, zo'n weekend was dit wel.
Mijn haren zijn eindelijk weer zwart, in plaats van grijs. Ik heb samen met Zoon1 de heeeele, jawel, de heeeele Hennes leeggekocht ten behoeve van zijn kledingkast. Ik ben naar de kappert geweest. En. EN! Ik ben in het bezit van zilveren schoenen. Aahhhhh, wat een zucht van opluchting. Ze doen een klein beetje pijn, maar pfff, ik heb wel voor hetere vuren gestaan.
Zo was ik afgelopen donderdag op het consultatiebureau waar de
Niet dat ik Zoon2 nu elke dag slagroomtaartjes en roombotercroissantjes voer, welneen. De Zonen zijn helemaal uit zichzelf zo blakend, puur op melk en geschmutste worteltjes.
Echter moet ik mij toch al jaren verantwoorden op het consultatiebureau, elke keer weer. En nu zag Echtgenoot dit weekend, dat de wipstoel waar Zoon2 in verblijft ten tijde van zijn groentehapje, geschikt is tot maximaal 9 kilo. Zoon2 weegt meer dan dit, en hij is pas 5 maanden, terwijl zulks een stoel volgens mij tot minstens 1 jaar gebruikt kan worden. Woehahah! Waarschijnlijk zal hij dientengevolge ook nooit in een fietsstoeltje mogen, als het zo doorgaat. Moet hem dus leren fietsen voor hij 9 maanden is. Nogal een opgaaf, aangezien Zoon1, die al 4.5 is, dit nog steeds niet kan.(Zoon1 heeft vele andere kwaliteiten)(Zoals; tot 10 tellen in het Engels; wan toe trie fuur voef sieks sivven eet nijn toen)(heul knap he!)
Desalniettemin, niettegenstaande, hetere vuren dus. De zilveren schoenen staan te glanzen naast mijn nieuwe broek, 3 kilo verwijderd van aantrekken. (Gaat vet ook van je voeten af?)En nu is Zoon2 ziek. En zal ik vanmiddag weer een ritje richting huisarts maken.
Voor de 3e keer in 1 week.
Ik lijk wel een stalker van de dokter, zo vaak kom ik daar.
Misschien kunnen we vriendinnen worden, dan is het ook niet zo genant, dat ik daar elke dag binnen kom zetten.
Ik denk dat ik maar een flesje wijn voor haar meeneem, mevrouw de doktert. Dan drinken we er op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten