Iedereen heeft profijt van mijn volwassenheid

Gisteren was ik in Het Dorp, en kocht mijzelf een nieuwe nagellak, een nieuw setje schuifspeldjes, (waarvan er ongeveer 234 ergens in mijn huis moeten liggen...) en, een rolletje pleisters en twee pakjes steriele gaasjes. Ja hoor. Want ik had in de afgelopen jaren tijd hiervoor ontdekt, dat als ik een bloedend kind heb, ik niet perse goed voor de dag kon komen, en aan de gang moest met stukjes keukenrol en plakband en zo.
Niet echt heel moederlijk.

Heel volwassen toog ik huiswaarts, in mijn nopjes met mijn deugdelijke aankopen, en wat viel mij ten deel!?
Een bloedende Zoon!
Joechei!

'Och mijn arme kind, wat is er nu toch weer?' Zo kweelde ik tegen de Zoon, die kermend aan kwam fietsen.
' Hgrgmm. Gevallen met fiets' Zo was het schaap helemaal uit zijn humeur zeg.

Ik zette hem op de bank neer, beval hem zijn shirt uit te trekken, en begaf mij naar de badkamer, waar ik al mijn nieuwe waar had opgeborgen. Ik zette nog net geen kapje op mijn hoofd met een rood kruis erop (alleen maar omdat ik die niet onder handbereik had natuurlijk) en ging aan de slag met crème, en gaasjes, en pleisters en troostende woorden.
'Oeiii wat een nare schaaf, ja, dat zal wel pijn doen'.
'Nee, deze creme is heel goed, die gebruikt De Man ook als hij een nieuwe tattoo heeft. Echt waar'.
'JEZUS, hoe kom je nou DAAR aan een schaafwond?'
'HAHAHAHAHAHAHA sukkel'

Vanmorgen bleek, dat ondanks al mijn goede zorgen, hij toch wel erge pijn nog had. Na wat overleg met De Echtgenoot en zijn Verkering en met De Man, vonden we dat hij naar de huisarts moest, maar niemand van ons kon mee. Allemaal aan het werk en zulks.
Wij vonden dat dus een noodgeval opvoedmoment, en hij kon zelf wel gaan.
Vanmiddag, net uit werk, zat ik aan een welverdiend kommetje wijn in de tuin, toen hij aan kwam fietsen, met een arm vol verband.
'Oooooochhhh wat heb je nuuuuuu?' Deed ik heel erg zo als ik aannam dat hij dat wilde.
Bleek dat er wel degelijk wat aan de hand was weer en dat hij morgen foto's moet laten maken.
Gaan we weer.

Zoon2 was zeer meelevend, evenals zijn matties, die geen van allen oudere broers hebben, en het volgens mij heel interessant vinden dat er iemand is die de ene keer leuk mee-voetbalt, en de andere keer scheldend naar zijn kamer verdwijnt, en de volgende keer weer eens in het gips loopt, dan weer snoepjes uitdeelt, en dan weer klappen. Je ziet ze ook een beetje schichtig uit beeld blijven, als Zoon1 in de buurt is, maar wel weer vragen hoe het met hem is. Je zou maar een broer hebben.

Wie er ook broers hebben, zijn mijn neven en mijn nichtje. Het nichtje werd 16. Dat is wel een ding he. Ik voelde me ouder dan ooit, omdat op de dag dat zij geboren werd, ik mijn eerste date had met De Echtgenoot. Dat ben ik natuurlijk nooit vergeten, en weet daardoor altijd wanneer zij jarig is. Ik heb er inmiddels een heel leven opzitten, met de Zonen en dinges en trouwen en scheiden en verhuizen en alles en toestanden. En zij wordt lekker 16, het begin van een heel bestaan vol met hopelijk vooral heel veel leuke dingen, maar eerst een vakantie naar Griekenland met vriendinnen, zoals het hoort.
De avond van haar feestje was een zalige familie bijeenkomst, zoals mijn familie dat doet. Met een hoop kommetjes wijn, een vuurtje en heerlijk eten.
De grote neven zijn even oud, als toen ik was, toen mijn nichtje geboren werd. En ik drink daar nu mee.
Zo gaan de dingen.

En we waren in Duitsland, De Man en ik. Zijn Zoon woont daar en werd negen jaar. We hadden hem al maanden niet gezien.
En ik ging De Echtgenote ontmoeten voor het eerst. En haar Verkering. Daarbij was ik voor het eerst in de stad, waar De Man 16 jaar gewoond heeft, en ik was reuze benieuwd zeg. Naar alles.
Vrouw1 bleek reuze gezellig, na de eerste handdruk leek het allemaal al best gemutlich, en einde middag zaten we tesaam, met haar nieuwe schoonmoeder, aan de wijn in de zon.
Ik heb ergere eerste ontmoetingen gehad hoor.
Terwijl wij grappen maakten over onze mannen, waren zij met 10 Duitse jongetjes in de speeltuin, schonken wij nog eens bij en aten erdbeeren.

We hebben ongelooflijk veel gelopen in het weekend, veel gezien, en ik moest me enorm concentreren op de taal. De Man praatte Duits met zijn Zoon, zijn Vrouw1 en verder iedereen. Met mij in het Nederlands, maar ik verstond bijna al het Duits, maar ik praatte Engels met iedereen. Ik heb, taalgewijs, minder vermoeiende weekenden gehad.

Ik had een bonding met Zoon3 door met hem in een afschuwelijk enge kermis attractie te gaan, zodat De Verkering niet hoefde. En ik het arme kind bijkans plat heb geplet en doof heb gekrijst.
Alles voor de Zonen he.

Het goede nieuws is verder, dat ik vanmmiddag met Collega4 het terras ging veranderen, en mijzelf zo verwondde, dat ik mijn eigen nieuwe pleisters kon gebruiken.
Dus werkelijk iedereen heeft profijt van mijn volwassenheid.