zondag 5 mei 2019

Nog niet eens op de helft hoor

Bij de supermarkt kun je tegenwoordig lego-dingen sparen in het thema: Boerderij. Je krijgt bij elke 15 euro een zakje met daarin zelf in elkaar te zetten groente, hekjes, varkens, een tomatenboom en dingen die aardbeien moeten voorstellen geloof ik. Zoon2 is er erg doende mee. Elk pakje wordt eerst bevoeld, alsof hij dan kan raden of er iets nieuws in zit, of iets wat hij al heeft. Zal het een bloemkool zijn? Of een fijne tomaat, een kip, een boerin of een prettig tuintje met radijsjes? Voor iemand die graag delen van de dag slijt met het kijken naar twijfelachtige youtube filmpjes, is hij zeer in zijn nopjes met een plastieken boerenleven. Niet perse slecht, als je het mij vraagt.

Hij heeft reeds een aanzienlijk deel al op de groene plaat staan, die de tuin moet voorstellen, en hij zei vanmorgen:
'Ik aanschouw hier mijn boerderij'.

Ik: 'Eh. Ok. Zet anders nog even wat koffie voor mamma?'

En ik toen ik koffie op had: 'AANSCHOUW? hahahahahahahahahaha. Zalig.' (trots)

Voorts zaten we in de auto, op weg naar de stad, om enkele zaken te kopen die ik wilde hebben voor het kleine verjaarsborreltje dat gaat plaatsgrijpen. We hadden het over de 4 mei herdenking en ik zag voor mezelf een deugdelijke rol weggelegd, in het kader van opvoedkunde, geschiedenis, herdenken, etcetera. Wat zegt de blaag vanaf de achterbank...

'Ik geloof niet in herdenken'

De Verkering en ik: 'Hmmmm?'(verwarring alom)

Bij nader inzien bleek het schaap iets heel anders te bedoelen, iets met religie, dus ik was 1. Gerustgesteld. En 2. Gerustgesteld.

In de middag togen wij naar de kermis. De laatste dag van de kermis in De Stad, dus we kwamen er niet onderuit, want we waren nog niet geweest, en beloofd is beloofd, immers. Een jaar zonder kermis is een...ik geloof soort kindermishandeling.
Natuurlijk was het de chaos zoals verwacht, hoewel dat wel elk jaar minder wordt. De Zonen hadden geld van oma, Zuske en ik hadden veel contanten voor alle machines waar je knuffelbeesten kunt vangen, en De Man liep er ook bij.
Er was een helse achtbaan, er waren botsauto's, er was een afgrijselijke dinges waar we niet ingingen, we deden kamelenrace met ons allen, Zoon1 won, en verdiende daarmee een oranje...fledder.
Zuske en ik waren zeer fanatiek met het inwerpen van 2 euro munten in de knuffelvangmachine, en terecht! Want wij wonnen daadwerkelijk beesten!! Tot grote vreugde van onszelf zeg. En de rest van de aanwezigen, die ons hoorden brullen van vreugd'.

Zoon1 + 2, aangestoken (en erfelijk belast) waren ook zeer hartstochtelijk en er werden nog net geen broederbanden verbroken, maar dat had alleen te maken met de feestelijke muziek alom. Dat leidt toch af.

Einde van de dag gingen De Man en Zoon1 samen op pad naar het Noorden des Lands en waren Zoon2 en ik tesaam. We deden pizza in de oven, we schonken ons een wijn frisje in en zetten ons neer op de bank voor de herdenking en alles.
Zoon2 was niet stil. Toen hoefde het ook nog niet. Ik zei hem stil te zijn, ruim voor de tijd, zodat ik eventuele (zekere) opmerkingen van zijn kant, zou kunnen smoren, voordat het echt acht uur was. Ik probeer het kind ook gewoon wat bij te brengen he.
'Waarom is het nog niet stil mamma?'
'IS DAT DE KONING MAMMA?'
'Moet ik nu al stil zijn?'
'Hee, ik mocht nog een ijsje!!'
-fluisterend: 'Ik heb een perenijsje gepakt'
'..............'
'Moeten we nu al stil zijn? Mamma? Mamma? MAMMA?'
'Oh. Okee'
'..........................'
'Hee, is dat niet een BN-er?'

Ik: 'Dat is de Minister President'

Ik was de uitputting nabij zeg.
En toen moest ik nog 40 worden.

Uiteindelijk lag het kind te bedde. En zat ik. Met Netflix aan en de Vriendinnen op de app.
En een wijn in mijn kommetje.
Ik keek een film.
Dacht heel even na over afgelopen jaren. En schonk er nog maar eentje in. Er valt nogal wat te proosten zeg, zo hier en vandaag.
Heb huisje in het bos. Twee nogal knappe Zonen. De Verkering, met baard. Die heeft gemaakt dat alles goed is. En als het niet goed is, dan maakt hij het goed. Het Zuske. De Vriendinnen. En Vriendin3 gaat trouwen!!! De leukste collega's. Een Echtgenoot1, Zijn Vriendin en hun beeldschone baby. En mijn ouders. Die al 40 jaar ouders zijn. Vanaf nu. Zij hebben Dochter1+2, en zoals ik het nu zie, ben ik dus nog niet eens op de helft. Hoera!





Geen opmerkingen:

Een reactie posten