woensdag 7 oktober 2015

Ook als hij alles vies en kapot maakt. Nondenju.

Mijn douche liep niet goed door. Toen ik dat doorkreeg, omdat ik tot mijn enkels in het water stond, vol met shampoo, scheerschuim en scrubcreme, want ik was eens even heerlijk uitgebreid aan het douchen, toen wilde ik eigenlijk moedeloos op mijn knietjes zakken.
Deed ik niet, want vond het nogal goor.

Dus deed ik het enige juiste:

'NONDENJUUUUUUUUU' brulde ik maar weer eens tegen niemand. Dat gebeurt de laatste tijd nogal veel.
Heel frusterend, vooral ook omdat er steeds niemand luistert. Of mij komt redden.

Stapte vervolgens uit het badje waarin ik stond, en probeerde alles weg te spoelen met de douche. Dat lukte aardig, en daarna begon ik te hatselen met zo'n zuignapdinges. En braakte bijna het bad onder.

Gaaaaadver wat zit er in zo'n putje? En waarom stond ik dat op te lossen? Ik was druk in de weer met keukenrol, chloor, en uiteindelijk was het weer goed allemaal. Ik stapte opnieuw onder de douche, want dat was nodig.

Onlangs had ik ook al zo'n akkefietje met mijn vaatwassert, die een heel vol putje had, en die ik niet loskreeg. Dat vereiste uiteindelijk ook nogal wat keukenrol, ook dat loste ik op, maar was geheel niet tevreden met mezelf hoor, neen.

Ik hou er niet van. Ik wil niet vuilniszakken verwisselen. Ik wil geen putjes ontstoppen. Ik wil niet zelf spijkers in muren slaan en bijna geëlectrocuteerd worden. Ik wil niet steeds zelf koken en ik wil dat eens iemand anders mijn kommetje wijn inschenkt, boodschappen doet of koffie voor mij maakt.
Soms ook juist niet hoor, ben in lange tijd niet zoveel alleen geweest, en het heeft zeker wel wat. Niemand die het erg vindt dat ik nogal veel suffe films op Netflix kijk, mijn badkamer, keuken en feitelijk hele huis blijft veeeeeel langer netjes dan als je de boel deelt met mannen en toevallig ben ik een proper type he.

Maar potdikke, alles wat ik zelf verpest moet ik zelf oplossen.
En alles waar ik niks aan kan doen ook.

Gisteren nieste ik mijn asbak. Het is echt wonderlijk wat daar een bende van komt zeg. Werkelijk óveral lag as en het was echt heel vies. Zou bijna niet meer roken. hahahahahaha Of niezen. Maar alla, een rondje stofzuiger en klamvochtige doekjes en ik zat er weer netjes bij hoor.

Ook had ik sinds een week een bijzonder smerige lucht in mijn koelkast hangen. Eerst ging het nog wel. Daarna moest ik mijn adem inhouden, elke keer dat ik de deur opendeed en daarna moest ik eigenlijk 5 minuten daarna ook nog stoppen met ademen. Het bleef nogal hangen.
Het was mij een raadsel. Ik heb het ding net nieuw, dus het kon niet zo zijn dat er per abuis al 3 maanden een kaasje lag te geuren of iets dergelijks. En zoveel ligt er nu ook weer niet in, aangezien mijn gebrek aan een fulltime gezin.
Uiteindelijk vond ik een speklapje. Dat er wellicht al enige tijd lag. En mij niet echt was opgevallen tussen de danoontjes, Gelderse gekookte worst en een fleske wijn. Gaaaaadver, braakte ik wederom bijkans mijn keuken onder.
Pakte het smerige pakje, deed het in een plastic tas en heb het ergens ingegooid. Buiten. Ver van mij vandaan.

En de vloer in keuken staat bol. Zoon1 merkte het als eerste op. En daarna begreep ik niet dat ik het niet eerder gezien had.
Ik klaagde er luidkeels over tegen de Echtgenoot (anders luistert hij niet, zoals het een (ex)Echtgenoot betaamt, denk ik). En hij vond het waarlijk vervelend voor mij, las ik tussen de ongezegde regels door.

Vandaag kwam de man Hond1 brengen, ik serveerde hem koffie, en hij bekeek zo eens mijn vloer. Hij heeft die eigenhandig gelegd, en er was de afgelopen weken niks op aan te merken, maar nu is er dus van alles scheefs en bol-staands gaande. En het is al niet een keuken uit een boekje he, het is feitelijk een schuur met een aanrecht erin, waar ik allerlei leuks aan de muren heb gehangen.
'Tja, niks aan te doen '. Zo sprak de man opbeurend.

'Maar ik heb nog wat planken liggen, kun je die dan niet eventjes vervangen of zoooo?' Was ik heel praktisch, vond ik zelf.
Zo bleek het niet te zijn.

'Er zal iets mis zijn gegaan met water en in hoeveelheden. Helaaaas'. Zo was de conclusie van de man, die als ik het me goed herinner, ooit eens op zijn knieën is gegaan voor mij. Dingen veranderen he.

Gelukkig had ik niet lang de tijd om er treurig van in een hoekje te gaan zitten. Ik ging de Zonen ophalen van school, teneinde ze weer lekker een paar dagen bij me te hebben. Er was ruzie, er was gedoe om de laptop en er was een Hond1 die hysterisch mijn kussentjes van de bank probeerde te slopen. Maar ik kookte zo wat broccoli, begreep dat ze bij pappa veel vaker lekker patat en pannenkoeken eten, wat ik heus niet geloof, paaide ze met een ijs-toetje en we hadden een gesprek over onze huisvesting.

Persoonlijk ben ik best blij met mijn huiske en had het idee dat de jongens zich hier inmiddels wel thuis voelen ook.
Zoon2 echter vond het nodig om mij te laten weten dat hij liever in het huis van pappa woont en dat het tijd wordt dat ik daar naar terugkeer.
Zoon1 vindt 'thuis' ook wel leuker, maar 'mamma's huis' ook best wel leuk.

Ja, ik knap enorm op van mijn kinderen. Ze verrijken mijn leven en ze geven zoveel troost. En ik zag vanmiddag voor de derde keer de film Shrek, gezellig op de bank met de Zonen en popcorn. Die Shrek heeft het goed voor elkaar als je het mij vraagt. Hij heeft een moeras-huis, waar ik me best mee identificeer, en de liefde van zijn leven helpt hem waar ze kan. Ook als hij alles vies en kapot maakt.

3 opmerkingen:

  1. Ik kan me goed voorstellen dat het zwaar is. Aan de andere kant klinkt het ook alsof je alles over controle hebt en daar mag je jezelf best een schouderklopje voor geven! Het kan ook alleen maar makkelijker worden vanaf nu toch? Kop op!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. wees blij dat niemand u hoort roepen, bij mij liep er over 't laatst iets mis bij het automaat waar ik mijn leeggoed moest inleveren, ikbrulde ook eens heel luid! heeeeeeel luid, verschijnt er ineens een man in een overall die zei: amai madammeke, ge bent precies nogal gefrustreerd...ik wist niet hoe rap ik weer weg kon komen....

    BeantwoordenVerwijderen