maandag 27 februari 2012

Waarlijk, gewoon weer een enorm leuk recept!

Nououou, dat was leuk he, mijn kookgebeuren. En daarom, hotsa, hier nog meer van zulks. Ja, dat is een mooi begin van de week.

Vandaag zal ik eens haarfijn uitleggen hoe u maakt:
Spinazie-Feta-Flapjes. Nu zou u Flapjes een vies woord kunnen vinden, maar let maar op, straks niet meer hoor. Dan wenst u waarlijk dat uw ganse leven uit Flapjes zou bestaan.
Eh..
Ieiiiwk..
Laat maar.

Om te beginnen koopt u bladerdeeg. Zo'n pakje uit de vriezert waar 10 velletjes inzitten. Die legt u plat neer ergens om te laten ontdooien. Dat gaat erg snel en let erop dat u het niet te lang laat liggen want dan wordt de boel plakkerig en is nooit meer heel van de ondergrond te krijgen. dat heb ik heus nog nooit meegemaakt natuurlijk

U koopt ook spinazie, ik neem altijd gewoon een diepvriespak, en ook een plak feta. Deze niet uit vriezer. Ik weet niet of dat wel bestaat, maar klinkt niet echt lekker.

De spinazie gooi je in een pan en roer je zo'n beetje in de rondte tot het helemaal warm is. Maar dat weet iedereen. Maar ik ben gaerne heel volledig, natuurlijk.



Ja, heul smakelijk ja.

De feta snij je in stukjes. Dat wordt een beetje een bende, want het gaat enorm kruimelen, maar nou ja. Dan hats je zo een beetje het mes door de halve stukken en dan hou je zo een bergje witte stukskes over.
Dan kwak je een beetje spinazie op ek van de velletjes bladerdeeg, zo'n beetje in het midden. Niet teveel, een lepeltje. Dan op elk groen bergje, een beetje van de feta. Je zou ook nog pijnboompitjes erbij kunnen doen. Dat is altijd een goed idee, vind ik namelijk. Beeeetje peper en zout ook.
Ziehier:


Jahaa, dat is indrukwekkend ja.

Toen ik dit maakte, kwam net mijne zuster aan, om bij ons die avond het diner te gebruiken. Zij keek zo eens en ik zag wel dat zij èrg onder de indruk was. Toen begon ik met het dichtvouwen van de velletjes. Ik deed dat echt heel professioneel en het resultaat was dit:

HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA hoorde ik.
Het bleek mijn zusterke, die een beetje zo in haar knuistje gniffelde.
Zij duwde mij opzij en binnen waarlijk 2 handomdraaien nam zij tijdelijk het werk van mij over. Als een soort persoonlijk assistent, eigenlijk.
Het beviel mij wel.
Kijk:


Dan gaat de boel in de oven. Goed warm, 220 graden en dan een tijdje. Ik let nooit zo onwijs op tijden, maar kijk altijd hoe het eruit ziet. Het moet eruit zien alsof het klaar is. Veel simpeler wordt het niet. Beetje bruin zo aan de buitenkant en mooi groot geworden. Ik denk dat het iets van 20 minuten is.

Maar dan heb je ook wat:


Dit is dus echt heel lekker. En zelfs mijn Zoon1+2 hebben dit gegeten. En geloof mij, dat zegt heel wat.

Verder maakte ik nog de kip van de vorige keer, maar dan ook nog met een plakje spek eromheen.
Wooeee, lekkerrr. Ik had geen ontbijtspek in huis, want anders had ik denk ik dat gebruikt, maar ik had katenspek. Wat heel niet afdeed aan het beoogde effect.
Tadaaa:


Bij dit alles serveerde ik gebakken aardappeltjes. Wij doen niet echt aan gekookte aardappelen namelijk. Heeft iets te maken met een trauma. Dat is een ander verhaal.

De Spinazie-Toestand, kan dus prima fungeren als groente, vanwege de spinazie natuurlijk, maar dan op een veel leukere manier dan zo een groene kledder op je bord.

Nah, wat een jolijt! Moogt het u maar smaak'n.

9 opmerkingen:

  1. Ik had gisteravond een hele lange reactie ingetikt maar moest toen van die rare woorden-verificatietoestand doen, wat maar niet lukte. Hopelijk heb je het nu uit staan, zoniet, beter even doen bij instellingen want het is echt niet te doen...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nee, het stond niet uit, maar het lukte nu wel, halleluja....dankzij een vergrootglas en mijn basiscursus chinees

    BeantwoordenVerwijderen
  3. mijn blijdschap om een nieuw recept werd woest de grond ingedrukt toen er middels een recept een oud trauma opgehaald werd. spinazie feta flapjes,...
    ach ja.
    nieuwe vrienden kwamen voor t eerst eten. spannend. ik besloot nonchalant een heel buffet te maken, met deze vegaflapjes dus. al shoppend liep ik over de markt en kon ik een enorme plasticzak vol met verse spinazie kopen voor een eurootje, wat een aanbieding, en niks geen diepvriestoestanden maar echt verse spinazie! als een ware nigella ging ik naar huis.
    stomstomstom,
    ik heb/had nog nooit in mn leven verse spinazie gekookt.
    of gewassen,. want daar wringt de schoen.
    nooit maar dan ook nooit geweten dat je spinazie 500 keer moet wassen ( kan ook iets minder zijn)
    knarsend heeft mn bezoek een flapje geprobeerd, maar t was te genant.
    ik vind dan ook dat in bovenstaand blogje echt een waarschuwing moet komen.
    gij zal geen verse spinazie in flapjes gebruiken!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hahahaa Leonieke, wat een ellende! Och, en ik heb je trauma opgerakeld!! Maarrrr, daarom zei ik ook diepvries he, want serieus, wat een gedoe, verse spinazie. Eerst heb je een enorme berg en 2 minuten later een klein plasje groene derrie..haha. Ik zeg, face your fears..nog een keer proberen!


    En Roelien...aaahh wat jammer van je lange reactie!!! Oeii...ik weet niks van de verificatie? Ik ga er meteen naar kijken, zoiets irritants moet ik niet hebben. Sorry!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lekker! Ik had gister een spinazie/feta/walnoot lasagne in de plaatselijke hippe eettent, heerlijk! Ooit, ooit ga ik jouw receptjes uitproberen; ze lijken een behoorlijke slagingskans te hebben, zelfs met mijn twee linker-kook-handen..!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Mmmmm dat klinkt HEEL lekker, Evelyn!!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hahaha. "Het moet eruit zien alsof het klaar is."
    My kinda kooktip.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. was nog best lekker ook

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Waarlijk!!!
    Ik ga het proberen!

    BeantwoordenVerwijderen