De vergeten taart en emoooooties.

Och, och och och och och. Och. Het is 'ne week vol emoooooties, emooooties. En ook allemaal zo van heen en weer en van leuk naar nietleuk enzo, pfff. Gisteren was allereerst Het Partijtje van Zoon1. Zeven olijke kleuterkes in mijn huis, met spelletjes en schilderen en verstoppertje en best wel veel geschreeuw, maar ook wel veel gegil en hard gelach. Het was een oprecht leuke middag ook al was ik een half uur vòòr aanvang eigenlijk al best wel uitgeput, vanwege omdat ik namelijk zeg maar de taart was vergeten.
Daar kwam ik de avond vantevoren achter, doordat Zoon1 mij vertelde dat hij een groot stuk van zijn Piratentaart ging eten, op zijn feestje.
Hrrrnnnggghh! Zei ik. En ik denk dat ik een zeer geschokte blik in mijn ogen had. Dat denk ik, omdat Zoon1 zeer wantrouwig begon te kijken en van mij wenste te weten wat de staat van zijn taart was.
En ik was dus de taart vergeten.
Vergeten te bestellen.
En ik zou dus gèèn piratentaart kunnen serveren.
Ik vertelde Zoon1 een soort van leugen verhaal over bestellingen op internet die echt heel onbetrouwbaar zijn, en beloofde het kind dat er hoe dan ook een prachtige taart zou zijn de volgende dag.

Dus gisterochtend fietste ik eerst met Zoon2 naar de supermarkt voor 38 blikken knakworsten, een heleboel witte bolletjes, ballonnen en bellenblaas en glitterpennen en nog meer onmisbare partijtje-items, ging snel weer naar huis, zette het kind voor de tv, goot snel koffie naarbinnen, pakte een tas met slaapzakken, luiers, rompers, fles, spenen, knuffeldoekjes en boekjes, teneinde Zoon2 voor de rest van de dag geheel verzorgd naar zijn opa en oma te brengen. Zo fietste ik daarna met kind en tas naar mijn ouders. Vervolgde mijn weg naar de bakker. Waar geen taart was. Daarna fietste ik, met een bijna onzichtbare paniekaanval, terug naar Het Dorp, waar ook een bakker is. Daar werd ik vrienden met de verkoopsters, die het hele geval van De Vergeten Taart nogal vermakelijk vonden en ik kreeg tips en adviezen en kwam zelf, na het afwijzen van een soort roze taart, op een werkelijk briljant idee.
Ik kocht een chocoladecakedinges, en zeven soesjes. En bij dn Blokker een plastic leeuw en tijger, best wel angstaanjagend. Zette thuis de hele boel op een bord, garneerde alles waarlijk heel stijlvol met de soesjes en plantte de wilde dieren op de cake. Daar deed ik wat vuurwerksterretjes bij en verrastte 's middags de Zoon met een vurige wilde dieren taart.
Ja, inderdaad, echt hèèl goed bedacht van mij ja.
kuch
vergeet nooit meer taart te bestellen
Na het feestje haalde ik Zoon2 weer op die het erg naar zijn zin had gehad. Het hele leven van Z2 is een feestje en opa en oma zijn de kers op zijn eigen taart.

's Avonds ging ik naar de vriendinnen, wij dronken zo eens wat wijn en hadden een hoop te vertellen aan elkaar. Wij planden ons Sinterklaasfeest en we hoefden maar 6 keer lootjes te trekken voordat we ook daadwerkelijk allemaal een lootje van een ander dan onszelf hadden.
We hebben nogal gelachen, ook al wil ik steeds huilen, omdat Vriendin3 over 2 dagen gaat verhuizen.

En vandaag op mijn werk was ik in staat om iemand met veel omhaal iets akeligs aan te doen. Want er doen veel mensen bepaald onvriendelijk tegen mij daar tegenwoordig. En iemand vroeg of ik zwanger was.
En dat is gewoon niet echt een leuke vraag aan iemand die dat niet is. Dat zei ik ook hoor, als antwoord. Maar het leed was al geschied. Tja.

En ziehier, emoooooties emoooooties.
Pffff.
En nu heeft mijn fantoom-baby best wel zin in een wijntje.