Vrijdag. En van gedoe naar stilte en alles.

Vrijdagavond.

'Oh had ik maar iemand om van te houdeeeeeeen...' zo kweelde Zoon2 net, voor ik hem naar bed bracht. 'Twee zachte aarmeeeen oooom meee heeeeeen'.
'Zo zo, fraai hoor' deed ik, heel vriendelijk.
Hij had het van een Youtube filmpje, zo hoorde ik van het kind. Dat kijkt hij, als hij niet met zijn matties aan het voetballen is.

Net toen ik knus naast hem ging liggen om hem voor te lezen, zoals gewoonlijk elke avond, draaide hij zich naar me toe en ik zag dat hij me eens een duchtige vraag ging stellen.

'Mamma? Borsten heten toch tieten?' - Grinnikend.

'Nee Zoon, die heten borsten, dat weet jij best.' - Zuchtend.

'Mamma? Heb jij GROTE borsten?' - Gniffelend.

'Nee Zoon, niet echt nee.' - Ogenrollend.

'Mammaaaa? Heb jij KLEINE borsten? ' -Oprecht geinteresseerd.

'Nou ja, gewoon, ja dat denk ik ja' - Zoekend naar verborgen camera.

'Mamma, ik vind jouw borsten prima hoor.' - Lief. (?)

'Oh, okee, nou, dank je...?'

En toen vroeg hij wanneer we eigenlijk gingen lezen.

Vrijdagmiddag.

Voor dit hele tafereel plaatsvond, zaten we knus in de tuin.
De tuin is ons grasje, voor het huis, voordat we in het bos zitten.
Ons boompje bijna in bloesembloei. Het gras netgemaaid en de nieuwe parasol stond uit.
Ik zat met mijn gezicht vol in de zon, want na een dag achter de bar, was dat even lekker.
Zoon1 en De Man op het bankje, met respectievelijk ice tea en bier.
Ik kreeg een koud kommetje wijn.
En was diep gelukkig.

Vrijdag, begin van de avond.

Zoon1 was twee dagen ziek geweest, Zoon2 de paar dagen daarvoor. Maar nu leek alles ineens in volle gezondheid, blakend en vol sproeten. Precies zoals ik ze het liefste zie. De armpjes weer uit korte mouwen, de beentjes uit korte broeken en met een zonnig humeur en volle glazen, voor mij.

Zo zat ik dan. Na een week werken, ik keek naar De Zonen, ik keek naar De Man, ik nam een slokje wijn, en stak een sigaretske op.
En kreeg een emmer water over me heen.

'HAHAHAHAHAHAHAHAHAHHAHAHA' Hoorde ik het gebolder van Zoon1.
'GODNONDENJUUUUUU' Brulde ik.

En ik zag De Man achter de Zoon aanrennen, Zoon1 bleef er bijna in, in zijn eigen grap, ik hoorde de andere Zoon roepen wat er aan de hand was, de buren keken om, de vogels schrokken zich een aap, Hamster1 werd wakker, mijn telefoon was nat, het wasrek met schone was was ook (weer) nat, de verse madeliefjes op ons gras werden platgerend, de nonnen draaiden zich om in hun graf en mijn huis was vies van de moddervoetjes.


Vrijdag, vroeg in de middag.

Een vol terras, mensen aan het lunchen. En ik neem even heel nonchalant een bak vol servies mee, kan ik best tillen.
Sla volledige vaas vol bloemen omver. Zit kennelijk veertien liter water in, aan de ravage te zien.

Maak vier cocktails en voel mezelf Tom Cruise in de film, mixend met dingen en sinaasappeltjes en citroenen en blokjes ijs en rietjes en dinges en drank. En deed het in verkeerde glas.
Geeft verder niet, maar was beetje jammer in gehele gang der zaken.

Bloemen en hartjes in de cappuccino leken meer op een baardloze Jason Momoa. Wel lekker, maar niet zo mooi.


Vrijdagochtend.

Zoon1 ziek thuis. Zoon2 vrij van school en boos dat mamma moet werken. De Man moet ook werken in Amsterdam.
Om half acht in de ochtend uitleggen aan Zoon2 (zoals elke dag) dat mamma moet werken om ijsjes te kunnen kopen, chocoladepasta voor op brood en wifi. En, in minder belangrijke mate, huur voor huis en electriciteit en zo.

Douchen, koffie naar binnen gieten, mascara opsmeren op hoop van zegen en aangezicht en bij aankomst van werk hopen dat er niet al mensen voor de voordeur staan, omdat ik nog niet klaar ben voor intermenselijk contact, naast mijn eigen nageslacht,


Vrijdag, later op de avond.

Een kommetje wijn. Hamster1 heeft gekte en rent als een malle rond in zijn verblijf. Zoon2 ligt te bedde, Zoon1 maakt zijn laatste kopje thee. De Man doet dingen op zijn laptop.
Zaterdag zijn er sportdingen van de Zonen. Zondag is er Paasbrunch, maandag ga ik werken. En de rest van de week.
En zijn de Zonen de hele week bij Echtgenoot1. En kan ik in alle rust hier zitten, eind van de middag, onder de parasol en alles. Maar dat is een stuk minder rustig dan je zou denken.
Omdat het opeens zo stil is.