donderdag 10 januari 2013

Wortel en Peentje en de Dorpsbieb.

Omdat Zoon1 wekelijks een boek of zeven verslindt en daarna gewoon weer overnieuw begint met lezen als hij niks nieuws heeft, gaan wij nogal eens naar de bibliotheek.

Eerst was dat de Stadsbibliotheek Haarlem, maar sinds wij in Het Dorp wonen, gaan wij naar de dorpsbieb, natuurlijk. Die is een stuk kleiner dan die in de stad maar prima bevoorraad en ook doen ze heel makkelijk over het bestellen van boeken die ze niet zelf in het assortiment hebben. Ook maken ze er niet een heel groot probleem van als je iets te laat bent, want sinds kort hebben ze zelfs een pinmasjien voor de boetes van de dorpelingen.

Reeds meerdere malen hebben wij al aan de hand gehad dat er in het systeem op onze naam een boek stond die wij waarlijk niet in huis hadden. Ik weet dat soort dingen dan zelf niet echt, maar Zoon1 hoeft maar een titel te horen en hij weet hoe de voorkant eruit zag en ook wanneer en hoe laat wij deze netjes hebben ingeleverd. Ik denk dat als hij hard nadenkt, hij zelfs nog weet welke oorbellen ik op dat moment in had. Een kwaliteit die hij duidelijk van mij heeft. Outfits-herinneren is toevallig mijn sterke punt.
Toch bleven er uiteindelijk twee boeken onvindbaar, zowel thuis als bij de bibliotheek. Voordat dat een akkefietje werd, losten wij dat volwassen en netjes op door de kosten te delen van het ene boek en het andere boek werd op 'vermist' gezet en daarmee was de kous af.
Nu zou het best kunnen dat Zoon2 toch wat te maken heeft met bovenstaand mysterie. Zoals hij ook nogal vaak de oorzaak is van diverse andere vermissingen hier thuis. Maar dat heb ik maar even achterwege gelaten en ik heb natuurlijk mijn ogen neergeslagen en mijn spijt betuigd over mijn eventuele, niet bewezen, verregaande slordigheid ten aanzien van 'Wortel En Peentje' het vermiste boek.

Vanwege ons grootschalig leen-gedrag heb ik een Comfort Pas, waarmee we niet alleen mèèr, maar ook lànger kunnen lenen, alsmede is het lenen van dvd's 'gratisj' en ik geloof ook dat je ermee kunt tanken en goudsmeden, het is in elk geval een bijzondere pas, De Comfort. Ook heb ik voor Zoon1+2 allebei een pas, zodat wij geloof ik als we dat zouden willen iets van 45 boeken mee naar huis kunnen nemen.

Gisteren togen wij naar de bieb, om eens even fijn een nieuwe voorraad te halen van allerhande kinderliteratuur en een dvd met Channing Tatum voor mijzelve.
Vriendin2 ging ook, met haar Zoon1+2 en toen wij binnenkwamen voelde ik de sfeer al omslaan.

Nu ga ik meestal alleen met de jongens en ook dan heb ik elke keer het gevoel dat ik eigenhandig de sfeer verpest, en dat nog voordat Zoon2 de stapel boeken door de inlevergleuf heeft gesmeten, ik mijn thee omgooide en Zoon1 moest poepen. Zoals elke keer.

Maar gisteren sloeg wel alles. De Dorpsbieb is maar klein, maar heeft desalniettemin ongeveer de helft van de gehele ruimte ingericht als KinderRuimte. Er staan stoeltjes en zitzakken, heel veel kleine boekenkastjes, kleurige knuffelbeesten, theeserviesjes, een poppenwagen, een poppenbed en een bank die uitnodigt om op te klimmen, te zien aan de moddervoetvlekken erop. Dit alles suggereert dat ze de komst van kinderen stimuleren, waar ik geheel achter sta, als het gaat om kinderen aan het lezen te krijgen.
ECHTER. Hebben ze toch liever niet dat kinderen het pand betreden, krijg ik NOGAL de indruk, ELKE KEER. Maar vooral gisteren.
Kinderen maken wel eens een geluidje, lachen en roepen en rennen in het rond. Dat heb je nu eenmaal. En ook al zeg ik als brave ouder tegen de jongens 'dat het er geen speeltuin is' en alles, en dat het niet de bedoeling is dat ze luidkeels hun (on)genoegen uiten over hun moeder, hun koek, hun al dan niet vieze luier of hun leven in het algemeen, helemaal stil zijn ze natuurlijk niet. Ook al omdat de poppenwagen erom roept dat ermee gereden wordt, de pop om mee in de rondte te zwieren en het thee servies om imaginaire thee in uit te delen.

'Sssssttttt' zeggen de dames achter de balie nogal vaak. 'Stil hoor, niet zo hard' duiden ze met hun gezicht en verbeten monden. Ook als het helemaal niet zo hard is allemaal.

Terwijl ik gisteren met een tas vol boeken bij de balie kwam om alles op mijn diverse passen te laten zetten, stonden de mevrouwen gegroepeerd in een hoekje met malkander te praten, op een manier waarop ze het wilden laten lijken op een onderonsje, maar ondertussen was het voor mij bedoeld. 'Dit kan niet he, met die kinderen. Ze praten zo. En ze lachen zo. Tsk Tsk. TSK'.
Dat hoorde ik. Dus. Zoals ook de bedoeling was. En toen een van de dames mij kwam helpen, zei ik dan ook: 'Ja hallo, het zijn kleine kinderen he, ik kan ze moeilijk thuis laten, nietwaer?'.
'Ja maar ja, er proberen hier ook mensen rustig de krant te lezen'(twee oude dames aan een tafel in een hoek, die dat op elk moment van de dag kunnen doen als ze willen en daarbij is het geen studieruimte zeg, het is een tafel waar je gratisj de krant kan lezne, als welgestelde Bloemendaalsche mevrouw) (maar dat terzijde)
'Ja maar ja, het is woensdagmiddag he, dan komt men hier met kinderen, dat is niet anders'
'Ja maar ja, het is wel wat luid allemaal'
JA MAAR JA WAT VERWACHT JE DAN, MET AL JE SPEELGOED EN AL JE KINDERZOOI EN DE ENIGE DAG DAT JULLIE OP NORMALE TIJDEN OPEN ZIJN IS DE WOENSDAG HMMMM'
Lispelde ik vrindelijk maar beslist.

Nu, toen voerden wij verder een stilzwijgend gesprek met onze ogen.
En daarna zei Zoon1 tegen mij, die het gesprek niet helemaal had meegekregen: 'die mevrouw keek helemaal niet aardig naar jou mamma. Ik denk dat het komt omdat je een bril hebt'.

En daar moest ik zo hard om lachen dat ik wederom de rust verstoorde, maar dat kon mij echt zooo niks schelen.

Maar nu ga ik denk ik volgende week maar incognito, om nieuwe boeken te lenen. Ik heb nog een roze pruik, dan val ik niet zo op tenminste.
En ik denk dat Zoon2 dan wel zijn radiografischbestuurbare auto in zijn handjes heeft. En dan zwaai ik met de Comfort Pas en tover Wortel en Peentje weer tevoorschijn.


6 opmerkingen:

  1. Haha, ik kijk ook altijd boos naar mensen met een bril.

    En tsja, Channing Tatum. Die doet het dus niet voor mij...
    Zonder hoofd trouwens wel.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Maar ik heb een heel leuke bril!

    Channing Tatum ken ik vooralsnog alleen van naam, maar ik begrijp dat er veel prettigs aan te zien is, dus ik ga het meemaken met mijn film, hehe.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Channing tatum is mij volledig onbekend. Maar dat kan kmen omdat het hier in het oosten allemaal wat trager gaat, natuurlijk.

    Daarentegen kun je hier fatsoenlijk met je kindertjes naar de bieb gaan. Tenminste, ik heb nimmer last gehad van misprijzend kijkende dames hier in de Dorpse bieb. En is debieb niet ook juist voor kindertjes? Zeker op woensdagmiddag? Ik denk dat die dames bij jou maar met pensioen moeten en dat ze er dan een paar frisse jonge deerns neer zetten. Met felle kleuren en hippe brillen of zo. En een jongeman. Met een spencer aan, zoiets.. :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ohvreselijk.... Die roze pruik zal helpen denk ik...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Evelyn, jij hebt zooo gelijk!! Ik denk dat ik er een prima baan zou hebben, lijkt me enig!

    Mamamaai, dat denk ik ook wel.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Oh help, wat een geleuter daar bij die dorps bieb van jullie! Ben blij dat onze dorps bieb zo veel losser is. Met Kleine Man is het altijd een heel toneel en gedoe. Die verbouwt de hele ruimte, geen krukje staat veilig voor 'm. En ook Meis snapt met d'r vijf lentes echt nog steeds niet dat ze niet door de hele bieb hoeft te krijsen als ze iets wil melden. En het enige wat we krijgen is een glimlach. En een goede morgen of middag, en een fijn weekend. Want ja, ze zijn daar dus niet alleen op zaterdag maar ook op zondag open. En oh ja, als Meis weer eens een knutsel maakt voor de juffies van de Bieb wordt die met veel vertoon in ontvangst genomen en op gehangen. Dus, ja. ehmmm, heel veel succes, zeg maar, bij jou volgende bezoek en de bieb dan maar. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen