zondag 25 november 2012

De jassenmissie en het spektakel.

Dat gaat niet goed hier he, de dagen gààn maar voorbij en niks niet leuke stukskes van mij hier. Wel op http://kadeng.wordpress.com/ hoor, dus weest gerust. Elke dinsdag.

En ik maaaak dingen mee, heus niet niks. Maar tijd he, tijd om dat alles eens leuk te vertellen, dat is er dan weer niet.

Vandaag bijvoorbeeld had ik heel belangrijke zaken te doen met mijne zuster. Namelijk, de stad in gaan voor een jas en schoenen. Ik ging met de trein, want dat duurt maar 4 minuten, en met de ZuidWestenWind die hier woeide, dacht ik dat het beter was om te hopen dat de trein gewoon reed, dan hopen dat ik niet in de sloot zou waaien. Want ik lees nu.nl he, zo'n 48 keer per dag, dus ik was volledig op de hoogte van alle storm en wind en woei en regen en vallende dakpannen, hier Aan De Kust. Nu, ik vond het eigenlijk nog wel meevallen. Ik waaide wel een beetje achteruit op de fiets naar het station, en ik denk dat mijn haar niet echt meer goed zat, maar dat kan ik best hebben.

Ik liet Echtgenoot en Zoon1+2 thuis achter en ontmoette mijn zusterke in de stad voor de jassenschoenenmissie. Nu wil het geval dat ik in mijn hele leven nooit een fatsoenlijke jas heb gehad. Wel toen ik klein was natuurlijk, daar zorgde mijn moederke wel voor, net zoals ik ervoor zorg dat Zoon1+2 in warme jassen en bijbehorende attributen door het leven gaan, (doe een muts op. Jawel, een muts op. Nee, die niet. Doe een muts op. Okee, dan een sjaal. Jawel, een sjaal erbij. Je bent al verkouden. Ik wil dat je een sjaal omdoet. Dan een muts. Allemachtig, je gaat niet mee zonder muts of sjaal. Nu. Nu. Doe het om. Doe het op. Nu. Nou, dan gaan we niet naar school. Hup, we moeten naar school. Etc)

Het is altijd een doorn in mijn moeders oog geweest, en in die van vriendinnen en collega's ook trouwens, mijn anti-warme-jas-manie. Ik liep in kleine hippe jackjes, in 'een warm vest', in een zomerjas met heel veel sjaals. Zulke dingen. Ooit kocht ik voor wel 300 gulden een hele lange oprecht warme jas, en was daar zeer verguld mee, tot ik thuis kwam en hem belachelijk vond. Natuurlijk nadat ik alle kaartjes eraf geratst had. Ik knipte de boel kort, want dat was een goed idee, en toen zag het er helemaal niet meer uit. Mijn moeder schudde haar hoofd, maar kon er zelfs met de naaimachine niks meer van maken. En ik ging weer op pad in niemandalletjes.
Twee jaar geleden kreeg ik van mijn moeder de oude bontjas van mijn oma. Een èchte bontjas. Heel erg mooi en heel erg warm. Ik vond er wel een beetje wat van, van het echte bont, maar hee, mijn oma had die jas 50 jaar geleden al en zij heeft bepaald niet zelf de beestjes daarvoor geschoten. Wat zou ik er nu niet in lopen, ook al omdat ik het een heel coole vintage toestand vond.
Ik kreeg wel wat blikken op het schoolplein dacht ik, maar ik voelde me prachtig en warm bovendien. Maar het is een oude jas. De voering liet compleet los en ook al kon mijn moeder daar nog wel wat mee, het werd steeds erger. Ook zat hij dicht met heel schattige haakjes, en daar waaide best nog wat sneeuw doorheen.
Kortom, niet meer geschikt voor dit jaar.

En dus vandaag De Missie. Eerder had ik ook al een missie gehad, maar die niet al te serieus genomen, dus nu ging alles anders.
Wij zijn in elke winkel geweest. En pasten alles. En er gebeurden rare dingen.
Opeens was ik heel erg gericht op een soort jas waar ik zeg maar een paar uur daarvoor nog niet doodgevroren in gevonden zou willen worden. Ik paste hier en daar wat aan, dingen met dons erin en alles. Mijne zuster keek zeer bedenkelijk en sprak haar twijfel uit over mijn geestesgesteldheid. Maar ik was er niet vanaf te brengen. Paste de ene na de andere lellijke jas. En ik vond, hoe lellijker hoe beter, want dan is het nog een soort van dìng. Niet gewoon een idiote jas, maar ik die in die jas een statement maak.
Wij pasten en pasten en lachten nogal hard en uiteindelijk in de V&D, vonden wij wel 450 jassen zeg. Zo veel jassen. Allemaal bij elkaar. Wij pakten er ieder een stuk of zes en namen een hoek van de winkel in beslag om alles te passen. En wij zeiden dingen als: 'ja deze is leuk, maar niet zo warm'. En keken elkaar daarna beschaamd aan.
Want dat zijn we niet gewend, zoveel verstandigheid.
Ook zeiden we: 'met deze zal ons moederke wel trots op ons zijn zeg' en wij wisten echt niet of dat nu een plus- of minpunt zou zijn.
Al met al was het nogal een spektakel.
En ik vond een jas zeg. Nah. Een warme, een heus warme, in een olijk kleurtje en helemaal niet heel lellijk. Van een merk waarvan we zeiden 'blerk' maar na nader onderzoek bleek dat de jas die zuske al jaren met pleizier draagt, òòk van dat merk te zijn. En dus is dat nu ons jassenmerk.
Zuske vond ook een jas, die eerst ongelijke helften bleek te hebben, maar gelukkig was er nog eentje van. ( De schoenen die ze daarna wilde kopen bleken òòk ongelijk van hoogte te zijn. En nu zou onze logische conclusie kunnen zijn, dat Zuske zèlf van ongelijke hoogte is, maar dat is waarlijk niet zo. Ook haar oren niet.)

Wij lachten heel, ja heel erg hard om de grap die wij al 20 jaar maken. Namelijk als wij een kledingstuk zonder prijskaartje zien, dan zeggen wij hardop: 'Dag, ik zie hier uw selectie gratis kleding, heeft u hier nog meer van?' HAHAHAHAHAHHAHAHA. Of: ' Ah. Deze kost niks. Doe mij er maar 10.' AHAHAAHHAHAHAHAHHA.
Ja, wij zijn echt ontzettend lollig.

Punt bij paal; ik heb een jas. En zij heeft ook een jas. En een indoorhoed, en een sjaal en ik ook nog schoenen. Waar ik een graties schoenenlepel bij kreeg vanwege omdat de schoenen een tientje duurder waren dan ik dacht, vanwege omdat iemand kennelijk een abuis stickertje erin had geplakt. En ik denk dat de verkoopstermevrouw dacht dat ik dat had gedaan. Nu had ik het er wel in geplakt, nadat hij op mijn voet terecht was gekomen, maar waarlijk niet expres de verkeerde. Ah well.

Ja, wij maken zo wat mee. En ik hoop nu op bitt're koude morgen, zodat ik heel triomfantelijk in mijn jas kan gaan lopen. Daag.

3 opmerkingen:

  1. als ge elke keer zo'n grappig verhaal neerpent, is het u vergeven dat het zo lang duurt eer er een nieuw komt
    ik zit hier bijna luidop te lachen

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Klinkt goed! Wat is dat blurgh merk? Vind je cappitulatie naar een echte jas wel heel grote mensig,.absoluut echt volwassen nu.

    BeantwoordenVerwijderen