Marktplaats, Corona en wc papier

Nadat het verlies van onze trouwe, saaie, maar niettemin aanminnige hamster een beetje op de achtergrond verdween, begon Zoon2 te denken aan zijn inkomsten. De een z'n dood, is de ander z'n brood, is een beetje zijn instelling nu lijkt het. Hoewel ik denk dat hij nog nooit van die uitdrukking gehoord heeft, was hij ineens erg bezig met de verkoop van de kooi van zijn verloren vrind.
Nadat het voormalige hamsterhuis al een paar weken werkeloos in zijn slaapkamer stond, (compleet met rottend half appeltje en zulks erin), vond ik het in elk geval tijd worden dat hij dat schoonmaakte, en, in zijn geval, klaar voor de verkoop.

Even dacht ik nog dat het zeer harteloos van mij was, dat hij dat allemaal zelf moest doen. Iets met kinderhart en verdriet en zo. Dus ik besloot het voorzichtig te brengen, en als ik dan enige vorm van verdriet of neerslachtigheid zou zien, zou ik natuurlijk, heel moederlijk, die taak van hem overnemen. En doorschuiven naar De Man.

Niks van dat al hoor. Natuurlijk werd het een paar dagen uitgesteld, maar vanmiddag was het toch zover. De kooi werd naar de huiskamer gesleept, er werd glassex en keukenrol aangedragen en er werd gepoetst of het een lieve lust was. Geen traan werd gelaten, er werd een beetje binnensmonds gebraakt over het vergane appeltje, maar na een klein half uurtje stond er een kooi te shinen en werd ik verzocht de boel op Marktplaats te zetten. Of veertig euro dan een beetje leuk bedrag was? Vroeg het kind.
Na een klein warenonderzoek en wat verhalen uit de krochten van mijn levenservaring, kwamen we op het mooie bedrag van maximaal vijf euro.
Nou, daar kwamen de tranen dan toch hoor.

Uiteindelijk besloot ik de rouwende zoon dan maar wat tegemoet te komen, en beloofde dat ik het geboden bedrag zou verdubbelen, voor zijn spaarrekening. Of dat nou lief van mij is, of ronduit waardeloos qua opvoeding, daar ben ik nog niet helemaal over uit, maar hij was in elk geval blij. Ik heb wel een maximum van vijftien euro bedacht met hem. Dus hij hoopt nu op een rustige veertien euro, zodat ik dat nog dupliceer.
Nee, het is allemaal niet eenvoudig, het ouderlijk bestaan.

Ondertussen was Zoon1 al de hele week ziek. Braakte alles uit wat hij niet gegeten had, zag er witjes uit en, zeer verontrustend, had geen trek in eten.
Zoon1 is 14 jaar, en zijn leven draait grotendeels om eten. Waar is eten, wat is er voor soort eten, is er genoeg eten, wat gaan we vanavond eten, is er nog meer eten, waarom is bepaald soort eten er niet, waarom is er niet meer, waarom is er te weinig, kan er gehaald worden en, de grote vraag:'Waarom bestaat leven niet uit frikandel broodjes'.

Maar niks van dat al deze week. Er werd nauwelijks wat gegeten. Er werd wat thee gedronken, er ging wat yoghurt in, maar kwam er ook keihard weer uit. De jongen zag er witjes uit, lag in bed, zoals gewoonlijk, maar sliep dan ook, in plaats van alleen maar Netflix en aanverwante zaken te kijken. Ik wilde hem temperaturen, maar daar is hij te groot voor. Ik voelde aan zijn voorhoofd, ik mocht hem knuffelen, hij appte me droevige berichten over zijn gesteldheid en in zijn kamer was het helemaal geen grote bende.
Ja, dan maakt een moeder zich toch zorgen.

Vervolgens gaat De Man morgen met het vliegtuig naar Zoon3 in Duitsland. Of hij er komt, is al een eerste. Er mankeert hem niks, maar als hij zich per abuis verslikt en moet hoesten bij de douane, dan gaat hij helegaar niet weg, want moet in quarantaine op Schiphol. Redt hij het tot Neurenberg, is het maar de vraag of hij zondag ons land weer in mag, aangezien er een gruwelijke Corona Ellende in Duitsland is. Alles goed dit he, voor de psyche van mij.

Aangaande de Corona, zat ik vanmiddag voor de televee met de Zonen, om de persconferentie te bekijken van de heer Rutte. Gaan de scholen dicht?? Dat was natuurlijk de grote vraag. In een Onderwijs-gezin zoals het onze, een zeer interessante kwestie. Dat het niet zo blijkt te zijn, vooralsnog, stemde de Zonen zeer teleur. Ik zou haast zeggen, nog meer dan de dood van onze hamster, en het virusje dat Zoon1 heeft.

Toen ik vanmiddag naar de supermarkt ging, was al het wc papier bijna uitverkocht, het enige dat er nog was, was een of ander Eco-merk, voor veel meer geld dan normaal. Die hebben wij nu dus. Mocht het allemaal volledig uit de klauwen lopen, hebben wij in elk geval drie-laags-eco-papier. Verder niks, trouwens. Ik zit aan mijn laatste kommetjes wijn vanavond, aan een voorraad potten en blikken heb ik nog nooit gedaan, er liggen drie pizza's in de vriezer en misschien nog een brood.

Maar, ik kan altijd nog de voetbalschoenen van Zoon2 op Marktplaats verruilen voor een pan soep of zo. Alle sport is toch afgelast voor de komende maand. Kijken hoe hij dat vindt.