Het doet me deugd dat er veel is gevraagd naar een nieuw stukske van mij, ik vroeg mezelf ook nogal af waar het bleef, echt waar. Maar het bleef uit, ik kon me er niet echt toe zetten, gezien de hele situaaaatie hier thuis en al. Er is soms wat minder lolligheid en jolijt gaande, dat hakt er een beetje in zo nu en dan.
Maar.
Gelukkig heb ik altijd de Vriendinnen nog. Voor het nodige plezier en nogal veel gelach in het leven.
Zo heb ik tegenwoordig twee vrijgezelle meisjes in mijn bestaan. Het Zuske en Vriendin 1, 2, of 3. Dat laat ik maar even in het midden.
De Vriendin heeft na de nodige ellende een prachtig slank lichaam, een nog mooiere bos met haar, veel nieuwe schoenen, een nieuwe huis, een koelkast vol wijn en een zoet kamertje voor haar Zoon. Welnu, dachten wij en zij. Nu nog een prettig man'lijk persoon in haar leven en we hebben weer wat nieuws om over te praten.
Hatsa, op Tinder gaan was evenwel het directe antwoord. En natuurlijk veelvuldig de kroeg in. Immers, de mannen die ze op Bootcamp ontmoet zijn veeeeel te sportief, op het werk zijn het eigenlijk best vervelende mannen die de hele tijd akelige Engelse uitdrukkingen gebruiken en om nou met elkaars Exen te gaan, dat is ook weer zo wat.
Nu is het akelige, dat ze meestal valt op mannen, die het predikaat ' depressief ' hebben. Serieus. Ze zegt het zelf hoor. Stel je een groep met mannen voor, van zeg maar 34 tot 44. Allemaal leuke, blozende, sterke, vrolijke, gulle, hartelijke mannen met handen als kolenschoppen, haar op de armen, leuke spijkerbroek, goede baan, gelukkige jeugd gehad, compleet openstaand voor een vrouw met een kind, of zelf in het bezit van nageslacht, kunnen koken, hebben geen zwart lederen bank in huis, houden van bloemen en hun moeder, kijken met je mee naar Greys Anatomy, maken leuke grappen en houden bij voorkeur van drank en sigaretten.
Keus te over.
Er staat er dan eentje tussen, met afhangende schouderkes, wallen onder de ogen, gebukt gaand onder een wat vage zelf gestelde diagnose in de trant van psoriasis of ellende en droefheid, de zondagen doorbrengend onder een dekentje op de bank, kijkend naar een science fiction film, een tragische jeugd, zonder echt relevante relatie-ervaring, dunne beentjes, vooral niet al te hartelijk en aardig, weinig lachend en met vooral verhalen over reizen naar niet-zonnige oorden.
En wat doet Vriendin?
' HEEEEEE HALLOOO JIJ AKELIGE MAN ZONDER ENIG LEVENSGELUK! Zullen we zoenen en dat ik dan verliefd op je word en dat het dan niks wordt, omdat je gewoon niet zo lief en leuk bent? '
En wat doen wij, de Vriendinnen van Vriendin?
' Kind, wat DOE je nu weer. Maar hee, wij zijn er voor je. Hier is wijn, hier zijn grappen en je komt er wel weer overheen, liefje '
Serieus, ik verzin het niet.
Maar, dat was de kroeg. Wij zijn van het glas is half vol,
En jawel. Na ongeveer 351 Matches Made In Hell, was daar een Meneer. Die er waarlijk voor haar smaak wat te olijk uit zag, daadwerkelijk leuke opmerkingen maakte, in het bezit was van een vrindelijk ogend kind, niet zo dun was als een bijna overleden iemand, en die nog wilde afspreken ook.
Hop, een date in the pocket!
Outfit uitgezocht.
Haren in de krul.
Op naar de zondagmiddag-date op het strand, met een lichte kater van de avond ervoor, en dus zin in wijn, seks en bitterballen bovendien.
Kwam ie niet.
En daar ging de groeps-whatsapp los he, mensen.
' HIJ IS ER NIET '
En wij allemaal: ' WAAAT? Naja. Wat een sukkel. Maar wacht, wacht nog even. Misschien had ie wat in zijn oog. Een aanval van zenuwen-diarree, is zijn moeder van de trap gevallen of wist hij niet wat hij aanmoest.'
En een half uur later.
' HIJ IS ER NOG STEEDS NIET. KOM, WE GAAN WIJN DRINKEN POTDORIE!'
En aldus zaten Vriendin en Zuske in de kroeg en appten we de hele avond over eventuele redenen dat hij er niet was.
De enige conclusie was:
Hij is dood. Of bijna dood.
En wij lachen allemaal he, want DAT zou natuurlijk bespottelijk zijn. Dat verzin je niet.
Komt er serieus een bericht binnen, van de verzakende meneer. Dat hij een ongeluk had gehad. Ziekenhuis, dinges, gedoe....
U snapt onze reactie. We geloven er niks van zeg. Enig onderzoek op het wereldwijdeweb bracht geen nieuws van ongelukken van dien aard, dus nu zitten we allemaal reuze in spanning, EN is onze theorie naar de maan. Want de olijke, vrolijke en goedlachse Tinderman, blijkt al net zo onbetrouwbaar als de zwartgallige, tragische en teneergeslagen kroegman.
Het is allemaal niet makkelijk, vrijgezel zijn. Gelukkig zijn er altijd vriendinnen. Daarom is er misschien binnenkort wat lesbuoos nieuws van het front. Zou me niks verbazen zeg.
ik zat ook eens in zo'n periode :)), heb mijne vent zelfs leren kennen via rendez-vous... al waren we alletwee nogal zo van toch nie via 't internet zekers ... in ieder geval dat was wat!! Voor hem kwamen enkele rare snuiters kan het u zeggen... en zelf is het ook wel wat ne rare snuiter maar kom 'mijne rare' :)
BeantwoordenVerwijderenAhhh dat is een zoet verhaal. En hoop voor de mens!
BeantwoordenVerwijderen