Er gebeuren hier dingen, dat is toch waarlijk niet te geloven.
Ik gaf een diner. En toen nog eentje. En de eerste was voor 30 kinderen en de tweede was voor 7 vrinden. En bij de eerste ging het om limonade en bladerdeeghapjes en bij de tweede ging het om carpaccio, kalkoen en ananas-met-drank en nogal wat wijn zeg hee.
Zoon1 had zijn kerstdiner op school, en omdat ik Klassemoeder ben en alles, was ik er nogal doende mee. Booooodschappen, en maaaaaiiiltjes en kannen voor limonade en honderd kilo komkommer en nogal wat kippenpootjes en allemaal lieve moeders die eten en soep hadden gemaakt en mensen in mooie jurken en kindertjes in blousejes. Ja, allemaal zo fraai.
Ik moest daarna wel nodig aan de wijn zeg. Want ik stak ook nog 55 kaarsjes aan en Echtgenoot kwam binnen met het ijs-toetje en riep: 'HIER IS HET IJS!' Terwijl het een verrassing had moeten zijn. Maar hee. IJs is ijs, voor kinders, nietwaar.
En de dag verliep nogal in een chaos. Want ik had zoveel te dóen en de Zonen moesten allebei in een feestkleertje en ze wilden nog een presentje voor de juffen maken, maar ik had alles onder controle hoor. Voelde me Klassemoeder waardig ja. En toen keek ik zo:
Vlak daarna echter, ontdekte ik dat ik de kleertjes van de jongens nog moest strijken. En was ik vergeten of ik nou eigenlijk die soep wel allemaal geregeld had, of het mailtje niet had beantwoord. En toen keek ik zo:
Onmiddellijk daarna gooide Zoon2 zijn drinken om, op zijn schone broek. Dacht ik even dat het al 17.00 uur was én dacht ik te zien dat er geen wijn in de koelkast lag. Toen keek ik dus zo:
Maar hee, toen kwam Echtgenoot thuis, kon ik zomaar in één keer mijn glittertruitje vinden én bleek ik mijn zwarte jasje nog te passen, waar ik zeer content mee was, en toen keek ik weer zo: (ook al omdat ik me ineens bedacht dat er glühwein geschonken zou worden) (In nopjes, zoals u ziet. Zo ben ik dan ook wel weer)
Kortom, emotie allover.
Het diner voor de vrienden verliep allemaal wat makkelijker, omdat ik namelijk niks anders hoefde te doen dan wijn en bier in grote getalen aanschaffen, glitters op tafel te draperen en Zoon1+2 naar opa en oma te brengen. Was ik allemaal uitstekend toe in staat.
Het werd een dronken bedoening, mensen. Aiii.. Maar ook dat kan ik goed hebben. En de rest ook wel. Daar zijn we vrinden voor he.
Als klap op vuurpijl werden er maar liefst twéé baby's geboren. Van mijn favo mensen op aard'. Favo-ex kreeg een Zoon1 en Vriendin3 kreeg een Zoon1. En als ik toch érgens blijde van word...nieuw geluk voor lieve mensen, heel erg gewenst nageslacht, zo gegund en zo lief en mooi. Ik kon wel janken zeg.
Daarom zit ik nu met verf in mijn haar, want ik moet toch mijn gevoel kwijt he. Ik schenk er een wijn bij, en vroeg aan Echtgenoot wat hij zoal voor mooie voornemens heeft voor het Nieuwe Jaar straks.
Wat hij toen zei, bracht tranen in mijn ogen hoor. Van ellende. Een Sixpack, wenst de man. Nu kan dat zomaar over een paar weken een geitje zijn hoor, voor in de tuin, of misschien een opleiding tot fietsenmaker, maar het zal hoe dan ook allemaal weer roerig verlopen. Kan ik hebben hoor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten