Zo was dat weer dat.

Zo hadden wij opeens een Gelovige in huis. Zoon1 meldde dinsdag dat hij 'in God gelooft'. En nadat ik daar zo eens wat grappen over maakte op Facebook, nam ik dat natuurlijk heel serieus. Ik weet namelijk heus wel dat ik niet met tere kinderzieltjes dien te spotten. mhihihi
Ach ja? Vroeg ik zo eens aan Zoon. Hoe dat zo? En wil je nu ook bidden enzo?
Nadat ik hem nog even moest uitleggen wat bidden dan is, vouwde het kind zijn handjes tesaam en mompelde voor zich uit, dat hij hoopte dat zijn moeder een paar nieuwe oorbellen zou krijgen.
Ja, het is waarlijk een goed opgevoede Zoon.

's Avonds probeerde ik nog wat meer info over de plotselinge vroomheid uit hem te krijgen, maar hij liet niks los, behalve dat hij nu 'gewoon' in God gelooft en dat dat heus niks te maken heeft met zijn nieuwe katholieke school.
Ik vond het allemaal wel best, want ook al geloof ik van alles bijvoorbeeld dat als ik maar hard genoeg hoop, ik opeens een keer Rijk, Beroemd en Rondborstig zal worden, in God geloof ik allerminst, maar ik vind dat Zoon1 dat heus allemaal zelf mag weten en ik zal daar in meegaan tot op zekere hoogte. Een onzichtbaar mensch Danken Voor De Spijzen gaat me te ver, op het moment dat ik daar zèlf op de fiets de boodschappen voor heb gedaan in stromende regen, na een dag werken zèlf de boel sta te koken met jammerende Zonen op achtergrond, maar ik wil bijvoorbeeld best een keer vertellen over het water dat wijn werd ofzo. Bijvoorbeeld.

Gisteren was ik de boel weer een beetje vergeten, omdat ik namelijk die dag 378 kilometer door Haarlem en Bloemendaal aan het fietsen was, en aangezien dat allemaal tegen de wind in was, had ik niet echt meer kans om ergens aan te denken, behalve aan De Spijzen die die avond ook nog op tafel moesten komen.
Oh, hoezo moest ik dan zoveel fietsen?
Nou, eerst moest Z1 naar school. Daarna ging ik met Z2 boodschappen doen. Daarna ging ik naar huis. Daarna ging ik met Z2 naar 'de opa's en oma's' (ander verhaal), daarna was Z2 heul moe en moest naar bed, dus weer naar huis. Daarna moest ik als een dolle Z1 van school halen. En naar verjaardagsfeestje brengen, nogal stuk fietsen ver. Daarna weer naar huis. Daarna met Z2, Z1 weer halen. En terug naar Het Dorp. Daarna naar de bibliotheek voor we weer gruwelijke boetes zouden krijgen. Daarna naar de bank want mijn pinpas deed het niet meer. Daarna weer naar huis. Om De Spijzen te koken en uitgeput te gaan eten. Daarna naar Vriendin1 en Zuske om veel wijn te drinken. En daarna weer naar huis.
En vanmorgen, krap 7 uur nadat ik van de fiets was gestapt, stapte ik er weer op om me vervolgens anderhalf uur te laten martelen bij de tandarts, om daarna heus heel blijmoedig naar werk te fietsen, waar ik geen sigaret kon roken omdat de helft van mijn gezicht verlamd was door de verdovingen bij tandarts, en probeer dan maar eens een sigaret tussen je lippen te doen. En toen ik probeerde koffie te drinken, ging dat ook niet helemaal zoals het hoort. Iets met kwijlen en straaltjes koffie uit mondhoek.

En vanavond legde ik Zoon1 te bedde en vroeg zo nog eens belangstellend naar de staat van zijn christelijkheid, waarop hij heel terloops zei, dat hij 'niet meer in God gelooft'.
Ach, zei ik. Nu al niet meer? Hoezo dat? Ook al snapte ik hem volkomen, na de dagen die ik doorstaan had.
'Omdat hij nergens woont. Iedereen zegt dat hij in de lucht woont, maar dat slaat natuurlijk nergens op. En daarom geloof ik het niet meer'
Tjaaaa, zei ik. Ik heb dat ook altijd wat vreemd gevonden liefje, maar het is ook wel grappig toch, in de lucht wonen?
'Tsssk mamma. Jij snapt ook niks'

En zo was dat weer dat.