' Ach jongen, hoezo dan? ' deed ik begrijpend.
' Elke dag is alles maar hetzelfde ' mopperde Zoon, duidend op het tandenpoetsen, waarmee ik wilde aanvangen.
' Ik wilde dat de hele wereld een kermis was ' filosofeerde hij nog door.
' In de draaimolen moet je ook schone tandjes hebben schatje ', drukte ik het gesprek de kop in. Gelaten liet het kind zich zijn tandjes schoonmaken, zich bewust denk ik van het tijdstip en mijn
Het zijn zware tijden voor een kleuter; de zomervakantie begint over twee dagen en het gaat al twee weken nergens anders over. Van een picknick met de hele klas ten afscheid van het jaar en de juf tot pannenkoeken eten in de klas, voor de laatste keer naar de kleuterbibliotheek, vakantieverhalen, het meekrijgen van alle knutselwerken, geen vaste plek meer in de kring, alleen nog maar buitenspelen. Je zou toch maar kleuter zijn, met behoefte aan structuur en duidelijkheid.
En dan die vermaledijde voetbal. Wij hebben een bijzonder mooie Hup Holland slingert hangen, door het kind eigenhandig bestempeld en gekleurd, hij heeft een vlaggetje op zijn wang en een oranje shirt en hij kan heel mooi vals zingen, van NederlandohNederlandjijbentdekampioeoeooon. Maar het interesseert hem allemaal niets. Hij is boos op pappa omdat Nickelodeon niet op mag, als Nederland speelt, en hij lag zich laatst in zijn bedje heel sadistisch te verkneukelen dat ' pappa lekker niet voetbal kan kijken vanavond, want het komt heeeel laat pas gheghehehehehe ' (om 20.30 uur dus). En vanmorgen op de fiets vroeg hij ' waarom iedereen het de hele tijd toch over voetbal heeft '. Ik vond het geen gekke vraag en mompelde iets over de beste van de wereld zijn enzo, waarop hij feilloos wist te antwoorden dat hìj toch zeker de lìefste van de wereld is. Wat ik niet anders kon dan beamen.
Kortom, roerige tijden. En het is nog niet eens vakantie. Straks is het kind zes heule weken thuis. Echtgenoot is vijf hele weken thuis. En ik moet heel veel werken. Maar of dat nu zo erg is...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten