woensdag 17 juni 2015

De verstandige keuze.Soms.

Nu zit ik in een faaaase, natuurlijk. Met hoop gedoe en dinges. Maar er zijn de laatste tijd ook nogal veel ERG leuke dingen. Misschien tijd om daar ook eens wat meer op in te gaan. Wel zo olijk en vrolijk, immers.

U zou maar kunnen denken dat alles maar ellende en akeligheid is. Hélemaal niet gezellig.

Zo had ik van de week mijn moeder aan de telefoon, die vertelde over een verjaardag, waar een tarot-kaart-lezeres was. Het was een feestje met een aantal soorten types, waarbij de wapperende-outfit-waanzinnig-opgestoken-haar-vrouwen de overhand hadden. Zo verhaalde mijn moederke. Alleen al daarom moest ik brullen van het lachen, want ik weet precies wat ze bedoelt. Natúúrlijk lezen dit soort vrouwen tarotkaarten. Het staat op hun voorhoofd. Of het straalt van hun gluten vrije groene thee af.
Hoe dan ook, had mijn moeder er lol van en heeft ze wellicht inzichten gekregen waar ze anders in het duister was blijven tasten. Wat maakt het ook uit, het was een lollig gesprek.

Verder had ik dit weekend maar liefst Drie leuke avonden. Nu is dat natuurlijk evident aan elkaar, echter, ik kan me niet herinneren, in één en hetzelfde weekend zo ontzettend veel te hebben gelachen, al die avonden achter elkaar. Doet een meisje goed.
Zaterdag kocht ik mij een nieuw jurkje, wat altijd een goed idee is, deed ik 's avonds toch wat anders aan, wat een heel normaal gegeven is, en ging heel verstandig aan het bier. In plaats van wijn.
Die avond was een verjaardag in een kroeg, waar het uitstekend vertoeven was, mede mogelijk gemaakt door al het vermakelijke gezelschap, en waar een opmerking over een piercing genoeg was, om mij tot 24 uur daarna nog aan het lachen te hebben.
Met een kleine kater, was er zondag einde middag tijd voor een klein drinkje op het terras van Kroeg1.
Dat werd een avond voor in de boeken. Waarbij ik heel onverstandig koos voor witte wijn, in plaats van bier. Het kan zo wel eens verkeren, qua verstandigheid. Er werden foto's gemaakt, die tot op een minuut geleden voor vermaak zorgen, bij sommige mensen. niet de mensen op de foto. Ik
Het werd een beetje laat, of vroeg, die nacht, waardoor ik die middag bij de zwemles van Zoon2 op het randje van overlijden lag, in de bloedhitte van de kleedkamer. Heus niet dat iemand dat merkte hoor, zo ben ik dan ook wel weer. Maar die avond lag ik zeer vroeg in bed. En sliep tien uren achter elkaar.
Waarna ik het die avond een goed idee vond om een pan met spaghetti te maken. Wanneer maar weer bleek dat ik slechts in staat ben om dat soort maaltijden in bulk te maken. Als er onverwachts 8 toevallige voorbijgangers waren aangeschoven, of de hele klas van Zoon1, was dat helemaal geen probleem geweest.

Het moet gezegd worden, dat ik me aardig door de enorme pan heb doorgewerkt. Beetje geraspte kaas erover, en ik schuif het zo naar binnen.
De Zonen werkten goed mee, en Hond1 vond het ook helemaal niet vies, zo zag ik aan alle restjes op het kleed. Dat zuig ik dan met de stofzuigert wel weer op, waarna ik me over drie weken weer afvraag wat er toch aan de hand is met dat ding.

Maar, niet getreurd, ik was ook heus bezig met heel serieuze zaken de afgelopen dagen. Solliciteerde zo nog wat, bekeek huizen en belde met de Gemeente Bloemendaal. Het Dorp heeft een heuse eigen gemeente, waar ze er vanuit gaan dat je niks te doen hebt de hele dag.
Ik belde namelijk het nummer dat ik moest bellen volgens de website, waarna ze mij vervolgens via het bandje aan de andere kant van de lijn vertelden, dat ik eerst even op de website moest kijken voor mijn gewenste informatie.
Ik hield vol. Als een bloedhond, als je het mij vraagt.
Liet me paar keer doorverbinden, vertelde compleet zinloos mijn verhaal aan een aantal dames die daar niet van gediend waren, 'Loop nu in het park. Kan u niet helpen'. En 'Ik verbind u door met iemand die nu eigenlijk pauze heeft', daarna.
Enorme nuttige 20 minuten waren dat.
Toen ik nogmaals belde en het over een andere boeg gooide; 'Ja maar, wat nu als ik straks op straat sta, met mijn twee kleine kinderen,...wat dan? WAT DAN?' Toen waren ze 'helaas niet thuis in deze materie'. Waarna ik mijn 12e koffie nam.

Wat er verder nog gebeurde, die treurige bel-dag, is dat ik een mailtje kreeg van de redactie van het Psychologie Magazine. Dat ze mijn stukske, dat ik ingestuurd had, heul leuk vonden. Dat het ze geráákt had, en dat het geplaatst zou worden in het zomer nummer.
Nah!

Nu was ik op dat moment even geheel het spoor bijster, want ik doe soms wel mee aan schrijfwedstrijden, maar let nooit zo erg op de uitslag, omdat die doorgaans maanden later pas bekend wordt gemaakt. Ik had dan ook geen idee. Kon in mijn laptop niks meer vinden.
Dus zonder dat ik wist wat er geplaatst zou worden, schreeuwde ik het nieuws op Facebook en hoopte op het beste. Ja, voor je het weet schrijf ik over een lesbuoze ervaring of over anders schandelijks. Je weet het maar niet immers. hahaha. Grapje ja.

Maar vandaag kreeg ik het blad toegestuurd en bleek het te gaan om Een Brief Naar Je Vroegere Zelf.
Oooooh jaaaaa. Dacht ik.
Was ook zo.

En nou ja, u leest het maar. Vanaf morgen in de winkel. Kennelijk hebben 175 mensen hun briefske ingestuurd, en zijn er 5 uitgekozen. Waaronder die van mij. Heul niet slecht, als je het mij vraagt.
Het kwam wel weer als een klap in het gezicht, toen ik het zo zwart op wit terug las.
Nondenju.

Denk niet dat het ooit gaat wennen. In welk blad het ook staat.

Maar Zoon2 en zijn Vriend2, speelden vandaag 'Mc Donalds', met een bord vol appels.
Er gaat in elk geval nog iets gezond en verstandig.


3 opmerkingen:

  1. Oh amai ik zou da boekske al wille kope se, moet een goe blad zijn als ze jou uitkiezen...maa is dat hier in België ook!?! Wel geproficiateert of is det met een d, in ieder geval!! Ook met de bierkeuze op feesje 1 trouwens.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hahahaha, ik heb geen idee of dat er in Belgie ook is. Wellicht vanaf morgen ook online te lezen? x

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat goed zeg! Hatseflats weer op den CV! Dat boek komt er nu ook vast. En ik wil in het dankwoord

    BeantwoordenVerwijderen