dinsdag 21 augustus 2012

Van vervelen is hier geen sprake.

In het kader van mijn vakantie-vadsigheid, zit ik al dagen aan broodjes met 30+ kaas en komkommer. Daardoor denk ik voortdurend aan dikke tosti's en gebakken eieren en roomsauzen. Die gedachten spoel ik echter in de avonden weer weg met liters vocht wijn, dus al met al schiet het niet echt op hier. Maar de vakantie-jolijt gaat hier maar door hoor. Afgelopen weekend pakte ik de koffers maar weer eens in voor een nachtje weg naar Nunspeet. Mijn ouders zitten daar in een vakantiehuis en we gingen met ons allen, inclusief Zuske, een dagje/nachtje op bezoek. We namen een tentje mee voor Zoon1+2, gingen naar het zwembad, aten in een 'lestaulant' zoals Zoon2 het noemt en aten ijs, maakten de vuurkorf aan en dronken nogal eens wat tot in de vroege uurtjes, waarna we na 4 uur slaap allemaal weer frisch aan het ontbijt zaten. Een zeer succesvolle dag, en we waren na 24 uur weer thuis, met het gevoel alsof we weer compleet op vakantie waren geweest.

En vanmorgen werd ik zeer verkwikt wakker, met eindelijk wat koele wind die door de ramen kwam. Zoon2 zong een half uur vrolijke liedjes in zijn ledikant, voor hij op wilde staan en terwijl ik hem begroette in de echtelijke sponde, rook ik aan zijn warme lijfje, gekleed in slechts een rompertje, en rook het zachtzoete babyzweet van een warme nacht.
Een mens kan slechter wakker worden hoor.

Nadat ik het kind naar zijn opvang had gebracht kwam ik thuis, deed een beetje huishoudelijk en alles, dronk een kopje koffie, rommelde wat rond en vroeg me af waar de rest van mijn mannen uithing. In bed hoor. Lapzwanserigheid allover hier. Zoon1 ligt languit op zijn bed met een stapel Donald Ducks en Echtgenoot ligt nog te slapen, alsof hij niks te doen heeft ofzo.
Oh.
Nou okee.

En straks gaan we de stofzuigert terug naar de winkel brengen die ik gisteren kocht. Er gaan hier verdorie dagelijks huishoudelijke apparaten ter ziele zeg. Eerst deed de wasmasjien al raar, wat nog steeds zo is, en inmiddels kon ik er echt niet meer mee wassen. Dus E heeft de boel uit elkaar gesloopt en onderdeeltjes besteld om te vervangen, als ware hij een heuse wasmasjienreparateur. Ik vraag maar niks en hoop op een wonder. Kijk, de man is bepaald wel een handyman hoor, maar om maar nu zomaar een wasmasjien te kunnen repareren terwijl je er niks van weet? Maar wie weet, ik heb heus alle vertrouwen ja. Ja. Ja.
En toen ging de stofzuigert stuk. Ik vond het ding al geruime tijd nogal irritant. Hij blaast meer dan hij zuigt. Er komt onwijs hete lucht uit. De zak gaat voortdurend los. En dan zit dus het hele ding vol met zooi. En zuigt niet meer. En het enige dat ik verwacht van het ding, is dat hij zuigt. Dus ik schopte er tegen, en kocht een nieuwe.
En daar ging ik gisteren heel blijmoedig mee aan de gang. Daar hou ik wel van, een nieuwe masjien. Maar potdorienogaantoe, deze zuigt ook al nauwelijks. Ik lette bij de aanschaf nog op het aantal toeren of iets, of weet ik veel dinges hoe dat heet, in elk geval, hij zou mijns inziens de kaarsjes nog uit de houdertjes moeten kunnen zuigen, de boeken uit mijn kast, en zo.
Neen hoor. Al wat ik hoorde was een lafjes gezoem en met vrij veel moeite zoog ik wat geraspte kaas van de vloer, daar achteloos achtergelaten door een Zoon. ALLEMACHTIG! Brulde ik zo wat.
En vandaag ga ik terug naar de winkel hoor.

De winkel waar ze wel zullen denken dat ik een manie heb voor huishoudelijke aanschaffen, want nog maar een paar dagen geleden schafte ik mij er een nieuwe vullisbak aan. Want òòk die was ter ziele. En ik had een mooie, een roze, een heuse fraaie vullisbak, al jaren. Maar er ging zo eens een schroefje of iets stuk een tijd geleden en daardoor deed het kleppersysteem het niet meer goed. Dat was niet zo erg, want hij was met de hand nog best te bedienen, en een mens went daar aan he, dus niks aan den hand.
Totdat BuurmanP hier op bezoek kwam, ik een glas stukgooide, hij dat heel charmant en efficient opruimde, in de vullisbak gooide en daarbij het resterende soort van werkende kleppersysteem om zeep hielp.
Nu, en toen kocht ik dus een nieuwe. Maar een heul goedkope en lellijke, want ik blijf natuurlijk niet aan de gang. Want niet heel lang geleden kocht ik nog een nieuwe waterkokert, toen de stoppen steeds doorsloegen, en vrij recent ging onze koffiemachine ook al stuk. Een nieuwe kreeg E toen cadeau voor zijn verjaardag, dus die hoefde ik niet zelf aan te schaffen, maar toch. Het geeft toch te denken allemaal.
Maar ik ben lekker bezig he, van vervelen is hier geen sprake. Mocht u zich daarover zorgen maken.

3 opmerkingen: