woensdag 16 maart 2011

Schijn

Schijn ja. Zoals ik het zie, is een hoop schijn. En dat klinkt nu weer heel ongezellig en al, maar zo bedoel ik het niet. Niks mis met schijn, soms, hoor.

Zoon2 heeft lang de schijn opgehouden dat hij niet moe was. Maar uiteindelijk viel hij dan toch in slaap. Duurde een maandje of 10. Zoon1 houdt vaak een stoere schijn op. ' ja pfff tsssssk roze is voor meisjes hee, tssskbleghhpppfrrgggff, ik eet uit het blauwe bakje in mijn spidermanpyjama ja hee '. En wil 5 minuten later graag mijn nieuwste kleur nagellak op. En een rokje aan.

Zelf houd ik graag allerlei schijnen op. Qua haarkleur, alleen al. Alsof ik niet grijs zou zijn. Qua borsten. Alsof ik die heb. Qua pinnen, alsof ik altijd maar geld heb, qua schoenen, alsof ik er niet genoeg heb, en natuurlijk qua kleding. Niks in kast. Veel meer nodig. Pinnen dus maar weer.

Echtgenoot en ik houden schijn van liefde voor cavia's op. Leuk voor de zonen. Dat Huis2 straks heus niet ver van stad is. Dat Zoon2 van ons allebei evenveel houdt (Niet waar. Voorkeur voor Echtgenoot. Is niet erg. Echtgenoot vaker uit bed 's nachts ten behoeve van liefde van Z2. Ik dus slapen).

Maar als klap op de vuurpijl. Nu ben ik schijnzwanger. Niet echt, maar schijn. Heb zin in appels, en eet nooit appels. Ben heel erg moe en heb pijntjes. Fijne van schijnzwangerschap; hoef niet te stoppen met roken. En krijg geen Zoon3. Maar kan wel profiteren van beste plekje op de bank. Echtgenoot moet lieflijk tegen mij zijn en er is een excuus voor +2 kilo. Zo'n beetje.
Rare van verhaal is, is dat Zoon1 vanmorgen wens uitsprak dat hij een zusje kreeg.
Hem lijkt dat enorm leuk. Maar schijn bedriegt, zeg ik altijd maar.

2 opmerkingen: