De Belastingdienst en de opvang en mijn kale plekken.

Goed bezig, was ik zeg. Ik zette mij zo aan dn tafel achter laptop en vroeg mijzelve daar zo eens wat WW aan. Neen, heus niet leuk en alles, maar goed dat het bestaat, en het leuke ervan is, dat ik het dus reeds gedaan heb. Goed op tijd, had alle papieren en alles bij de hand en zonder al teveel gescheld en getier mijnerzijds kon ik op 'verzenden' drukken en ga ik uit van een soepele afloop.
Dit is meestal niet hoe het mij vergaat met dat soort klusjes, dus ik klopte mijzelf op de schouders en keek tevree in het rond.

In die lijn belde ik ook vanmorgen de Belastingdienst. Meestal zweet ik reeds uit mijn oogbollen bij het idee alleen al aan zo'n telefoontje, maar ik was kalm en rustig en kreeg een vrindelijk jongmensch aan de telefoon, die helaas wel het verkeerde antwoord gaf op mijn vraag;

Vraag: Ja hallo, ik word werkeloos en krijg WW per 1 augustus, maar ik heb ook een Zoon2 op de opvang en een Zoon1 op de BSO, en ik krijg kinderopvangtoeslag, krijg ik dat ook als ik werkeloos ben en WW ontvang?
Antwoord: Ja hallo, dat krijgt u wel, maar uiterlijk 3 maanden.
Ik: Oh. Maar.
Hij: Ja. Dus.
Ik: Jamaarjamaarjamaar, als ik dan niet binnen drie maanden een nieuwe baan heb?
Hij: Dan vervalt uw toeslag.
Ik: Jamaarjamaaaaar, dan moet ik de kinderen van de opvang halen en dan heb ik ze thuis.
Hij: (...)
Ik: En als ik ze thuis heb is tot daar aan toe Hel nee, maar als ik dan een nieuwe baan vind, dan kan ik niet werken, want heb geen opvang. Want de wachtlijsten zijn nogal lang. En wat dan? WAT DAN?
Hij: Euh. Heb ik uw vraag beantwoord? Heeft u nog meer vragen?
Ik: Meehheeeeheee Muuhuhuuu.
Hij: Dag mevrouw Barendregt
Ik: Ndaag.

Ja, want ik ben heus immer vrindelijk.

Dus toen rookte ik drie sigaretten en whatts-appte de vriendinnen en had met Vriendin1 een verhelderende conversatie, met als conclusie dat ik dus 3 maanden de tijd heb om òf een baan te vinden, of dan maar popzangeres te worden, of fotomodel in Milaan.
Ja, mijn vriendinnen zijn altijd een grote steun.

Maar ik zeg; dat is toch onlogisch? Ik moet beschikbaar zijn voor werk, wat ik ook zeker ben. Maar als ik geen baan vind, dan zit ik met Zoon2 thuis, waardoor ik vervolgens niet meer beschikbaar ben voor werk.
Of ik moet 500 euro of iets toeleggen elke maand, waardoor ik bijkans failliet ben over een paar maanden. Zeker met Huis1+2 en alles nog in the pocket.
Argh!
Aaarghh!
En het ergste is nog dat ik onder geen voorwaarde Zoon2 van de opvang wil halen. Want hij houdt er zo van, van zijn juffies en zijn vriendjes en het is de beste en leukste en liefste opvang ter aard.

Anyway, ik vind vast wel een baan binnen 3 maanden.
Maar nu ga ik eerst de koffers inpakken want morgenochtend gaan we op vakantieieieiieieiiiii!
Hellendoorn, baby!

Oh ja, mocht u mij zien lopen, verbaas u dan niet over de kale plekken op mijn hoofd. Want Zoon2 kreeg vanmorgen een driftbui, hij leek op een wildebeest. En zette zijn knuistjes in mijn haar. En liet niet meer los.
Nou en toen brachten we hem tierend en uit zijn fietszitje klimmend naar de opvang, waar hij een uurtje later, toen we even belden, zoet zijn crackertje zat te eten met zijn vriendjes.
Ik zeg u, ik kan niet zonder de opvang.