Bloed in de Ugg enzo

Soms verbaas ik mijzelf waarlijk. Natuurlijk op de standaard momenten, dat ik bijvoorbeeld in de ochtend heel soepeltjes en fris uit bed kom, terwijl ik toch zeker weet dat ik er helegaar niet soepeltjes en fris inging, of wanneer ik tegen De Zonen iets roep over arme kindekes die nooit, neen nooooit heerlijke prei-ovenschotel krijgen, en dat zij dus wel dankbaar, ja, dankbaar mogen zijn. (De arme kindekes zullen zèker dankbaar zijn mamma, aldus Zoon1). Maar gisteren bracht ik Zoon2 naar bed, en die brak zijn kamertje af, alsmede mijn neus, toen hij ertegen sloeg, en toen zei ik: 'Dat Is Toch Wel Bar En Boos Met Jou '
Watte?
Nee maar serieus. WAT?
Hoezo en vooral waarom, zeg ik zulke rare dingen? Bar en boos? Mijn hemel, een zin uit de middeleeuwen, toen 'ne jonkvrouwe dat misschien van een kruistocht vond ofzo. Of weet ik het.
Het scheen Z2 niet echt uit te maken allemaal.
En toen besloot ik het ook maar zo'n beetje te vergeten. Maar dat lukt niet echt.

Dus nou ja, iets leuks; afgelopen zaterdag. De dag van het feest van Vriendin T en hare Echtgenoot. Waarvoor ik een jurkje had gevonden. En ik deed dat nog aan ook, en mijn haar zat heel snel vrij goed zodat ik er een complete bus haarlak op spoot en ik deed er wat bloemen in enzo, ja, heel feestelijk. Toen deed ik, tegen echt heel erg beter weten in, mijn nieuwe schoenen aan. Hele hoge hakken.
En toen dronk ik zo eens een paar flessen glazen wijn en er was heerlijk eten en er waren hele leuke mensen en leuke muziek en wij hadden zo nog wat grappigs met glas en bloed en dat alles in een paar beeldige Ugg sandaaltjes en daar schrokken wij van, van dat bloed in die dure schoenen. Echt helemaal niemand lette meer op de hevig bloedende voet hoor. Maar de schoen werd schoon, er was een pleister en daar dronken we nog maar wat op en zette de boel op Facebook enzo. Ja, dat was waarlijk een Goed Feest. Vriendin T was een klein beetje dronken, maar dat viel niet zo heel erg op hoor. Alleen een klein beetje toen ze uit haar stoel viel. Haar schoen niet meer aankreeg. Een ijsje in het oog van een kind gooide. En haar enkel kneusde vanwege omdat er een hak een beetje bleef hangen enzo. Haha!

En vandaag had ik een tripje, voor mijn werk. Heel zakenvrouwachtig klinkt dat ja. Uche. Fietste me ongans, zat in trein en bus en liep ik daarna 38 kilometer op maar een beetje pijnlijke schoenen. Naar een verlaten oord ergens tussen Haarlem en Amsterdam. Maar het was wel een leuk tripje, eigenlijk. Vond ik toen ik weer een heel eind had gelopen en daarna weer een heel eind had gefietst en weer veilig aan mijn eigen bureau zat.
Lala.