's Man's KookClub

Echtgenoot gaf afgelopen woensdag een dinnerparty, voor zijn vrinden. Een select gezelschap dat er kennelijk opeens culinaire hobby's op nahoudt. Dacht dat ze alleen maar bier konden drinken, en uhuh zeggen enzo. Mannen raadselachtig ja.
Elke paar weken komen ze bij elkaar en gaan ze koken bij een van hen thuis. Een van de heren is kok. Dat scheelt wel denk ik, anders gok ik dat het diner zou bestaan uit pannenkoeken of spaghetti, maar dat is misschien een piepklein vooroordeel hoor.

Woensdag was Echtgenoot aan de beurt als gastheer en mede-kok. En oewaah zeg ik, oewaah. Dozen goede wijn, een viertal soorten olijfolie, eiwit-in-een-pak, duistere zakjes kruiden, obscure merken ijs en een biologische munt plant werden de keuken binnengedragen. Ik maakte mij haastig uit de voeten en ging met Z1+2 maar eens een ommetje maken. Ik schrik altijd een beetje van zulke dingen. Ben gevoelig type.

Bij thuiskomst keek ik expres niet richting keuken, maar ging zoet op de bank zitten wachten tot ik mijn diner geserveerd zou krijgen. Want bijkomend voordeeltje voor mij was deez' avond; hoefde zelf niet te koken maar zou voorproef van hoofdgerecht krijgen. Na maar een klein beetje heel lang wachten, mochten De Zonen en ik aan tafel. Zoon2 had reeds getracht zijn schoenen op te eten, want hij is nogal gehecht aan zijn diner en het duurde hem iets te lang. Hij huilde en zeurde ook nogal, maar daar deed ik helemaal niet moeilijk over hoor. En ik keek trouwens ook helemaal niet heel dwingend richting keuken met Echtgenoot daarin die met zweet op voorhoofd bezig was om zelf chocoladeplakdingetjes te maken voor op het dessert. Neen, ik was echt heel ondersteunend. Ik merkte ook dat Echtgenoot dat ook vond ja.

Anyway. Het was zalig. Werkelijk een heel smakelijk stamppotje kreeg ik geserveerd. De Zonen keken een beetje wantrouwig, want vooral Zoon1 moet niet veel hebben van alles wat er anders uitziet dan snijboontjes, maar toch hebben ook zij lekker gegeten van de haute cuisine. Wij kregen in plaats van kalfswangetjes,OMG die de heren later die avond zouden opdienen, een overheerlijke worst-van-de-slager erbij, en een jus die Zoon2 direct met zijn vingertjes over de tafel, zichzelf en een voorbijkomende Cavia smeerde. Als dessert was er ijs, met geklopt eiwitgebeuren en de zelfgemaakte chocoladeplakdingetjes met daarop stukjes biologische munt. Nee maar echt, een engeltje plaste niet alleen over onze tongen, hij was er eens even lekker bij gaan zitten met een krantje erbij.

Nadat De Zonen te bedde waren, dienden de rest van de heren van 's Man's KookClub zich aan om het er eens even lekker van te nemen. Wederom maakte ik me snel uit de voeten, nadat ik een paar beledigingen had moeten aanhoren over mijn nieuwe theepot die de gemoederen nogal bezighoudt, kennelijk. Ik verschanste mij heerlijk bij Vriendin3 met een paar flessen wijn (van de supermarkt, ik had natuurlijk niet diegene uit de dozen van Het Wijnhuis, ik ken mijn plaats) en had een prima avondje. Bij thuiskomst zat De KookClub dik-buikig en beneveld-ogig nog aan tafel en had het duidelijk naar het zin. Alvorens ik naar bed ging, vroeg ik nog even heel subtiel aan Echtgenoot of hij nog van plan was af te gaan wassen. Jajanatuurlijkjaja verzekerde hij mij en ik kon blijmoedig gaan slapen in de wetenschap van een schone keuken de volgende dag.

Ik geloof dat E 's nachts om 02.00 naar bed kwam. Na de afwas. Het is een goed man.

Als vriendelijke geste heb ik Zoon2 om 06.00 zijn flesje gegeven. Zo ben ik. Ook al was het E's beurt. En daar praat ik dan verder heus niet over. Drie keer per dag.
En heb ik net 4 soorten olijfolie van de keukenmuren gesopt. Vettig kalfswangensap tussen de voegen vandaan gepoetst. Eiwit van de ramen geveegd. Enzo.
Wat leuk toch, voor Echtgenoot. 'Ne KookClub.